خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل نگاهی به الگوهای رفتاری و اخلاقی حضرت فاطمه سلام الله علیها

با فایل فایل پاورپوینت کامل نگاهی به الگوهای رفتاری و اخلاقی حضرت فاطمه سلام الله علیها یک ارائه‌ی بی‌نقص بسازید!

پاورپوینتی زیبا و کاربردی:

فایل فایل پاورپوینت کامل نگاهی به الگوهای رفتاری و اخلاقی حضرت فاطمه سلام الله علیها شامل ۱۲۰ اسلاید کاملاً حرفه‌ای و چشم‌نواز است که برای ارائه‌ی مستقیم یا چاپ آماده شده‌اند.

آنچه فایل فایل پاورپوینت کامل نگاهی به الگوهای رفتاری و اخلاقی حضرت فاطمه سلام الله علیها را متمایز می‌کند:

• طراحی مدرن و هدفمند: فایل پاورپوینت کامل نگاهی به الگوهای رفتاری و اخلاقی حضرت فاطمه سلام الله علیها با ترکیب رنگ‌ها و چیدمان هوشمندانه، به انتقال بهتر مفاهیم کمک می‌کند.
• کاربری راحت و سریع:فایل پاورپوینت کامل نگاهی به الگوهای رفتاری و اخلاقی حضرت فاطمه سلام الله علیها بدون نیاز به ویرایش‌های پیچیده، فقط فایل را باز کنید و ارائه دهید.
• کیفیت بالا برای نمایش: همه‌ی اسلایدها با رزولوشن مناسب و ساختاری منظم آماده ارائه هستند.

ساخته‌شده با دقت و استانداردهای بالا:

فایل پاورپوینت کامل نگاهی به الگوهای رفتاری و اخلاقی حضرت فاطمه سلام الله علیها با رعایت جزئیات طراحی شده تا در هر محیطی بدون مشکل نمایش داده شود. هیچ‌گونه بهم‌ریختگی یا ایرادی در اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل نگاهی به الگوهای رفتاری و اخلاقی حضرت فاطمه سلام الله علیها وجود ندارد.

تذکر:

در صورت مشاهده‌ی تفاوت در کیفیت، احتمال استفاده از نسخه‌های غیراصلی وجود دارد. نسخه معتبر فایل پاورپوینت کامل نگاهی به الگوهای رفتاری و اخلاقی حضرت فاطمه سلام الله علیها با دقت توسط تیم طراحی آماده شده است.

همین حالا دانلود کن و با فایل پاورپوینت کامل نگاهی به الگوهای رفتاری و اخلاقی حضرت فاطمه سلام الله علیها مخاطب‌هات رو تحت تاثیر قرار بده!

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل نگاهی به الگوهای رفتاری و اخلاقی حضرت فاطمه سلام الله علیها :

مقدمه

فاطمه(س) الگوی هم زنان و مردان است. فاطمه(س) وجودش از عبادت و نماز بود؛ هنگامی که در محراب عبادت می ایستاد، هفتاد هزار فرشته مقرب بر او درود و سلام می فرستادند. بیشتر مردم بر این باورند که وجه احترام و شکوه حضرت زهرا(س) به این دلیل است که او دختر پیامبر اسلام(ص) است؛ در حالی که از مقام معنوی و عظمت روح این بانوی سترگ اسلام و مقام ولایت کبرای ایشان غافلند. حضرت فاطمه(س) از نور آفریده شد، با نور زندگی کرد و با نورش جهان را تا ابد روشن کرد. زندگی حضرت زهرا(س) با وجود کوتاهی عمر شریف شان که حتی به دو دهه هم نرسید، آیینه تمام نمای یک زندگی کامل و جامع دینی است (پیشوایی، ۱۳۸۹، ص ۵۲). مطالعه در روش زندگی ایشان، هر انسان حقیقت جویی را به حقیقت زندگی رهنمون می کند. فاطمه زهرا(س) یکی از حجت های خداوند و الگو و رهبر است. حضرت فاطمه زهرا(س) تنها زن معصوم در امت اسلامی است که نقش رهبری داشته و به منزله حجت و اسوه برای مردم معرفی شده و اطاعتش نیز واجب است؛ بنابراین ابعاد فکری و زندگی ایشان باید از ابعاد مختلف شناخته شود (دشتی، ۱۳۸۶، ص ۱۲).

گرایش به الگو، نیاز بشری است که در جهت کمال گرایی و تکامل طلبی به طور فطری در درون انسان ها نهاده شده است و علم امروز آن را «همانندسازی» می نامند. از این رو نیاز به سرمشق گیری از سیره معصومین (ع)، در آموزه های دینی به طور آشکار مورد توجه قرار گرفته است و قرآن کریم به صراحت، به معرفی سیره ها و اسوه های «مثبت» و «منفی» می پردازد و اسوه های مثبت ثابتی را مطرح می کند که در تمام اعصار و برای همه نسل ها قابل اتّکا و پیروی در عمل هستند. اسلام، پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) را به عنوان نمونه و الگوی عملی معرفی کرده است. رمز ماندگاری الگوها «زنده بودن تفکر و اندیشه الگوهای مطرح شده»، «همسویی سیره و سخن آنان با فطرت انسان ها»، «یکسان بینی جهان بینی و آرمان ها» و «شناخت پیروان آنان» است. هر قدر این شناخت وسیع تر و عمیق تر باشد، بهتر می توان محتوای پیام، گفتار و رفتار آنان را به دست آورد و از آن ها در جهت رسیدن به سعادت، تکامل و تحقق ارزش های فطری و الهی بهره برد. شناخت و معرفت نسبت به الگوهای شایسته، مانع هدر رفتن یگانه سرمایه آن ها (عمر) می شود. تأثیر الگو و نقش پذیری انسان، امری طبیعی است که از غریزه تقلید سرچشمه می گیرد (امینی، ۱۳۷۲، ص ۹۸). البته برخلاف نظر اگزیستانسیالیست ها، الگوسازی که براساس تدابیر صحیح طراحی شود، مغایر با آزادی شخصی نیست؛ چنان که اسلام با تأکید بر حفظ حریّت آدمی و رعایت آزادی های شایسته بشر و با توجه به روحیه تأثیرپذیری انسان، اصل پیروی جاهل از عالم و الگوپذیری از نمونه های راستین را مورد تأکید قرار داده است (صانعی، ۱۳۷۸، ص ۴۴)؛ براین اساس، قرآن کریم، از حضرت آسیه(س)، مریم(س)، ابراهیم(ع) و پیامبر گرامی اسلام(ص) به عنوان الگوهای شایسته نام برده است. حضرت فاطمه (س) نیز به عنوان سرور همه زنان تاریخ، حتی بر حضرت مریم(س) برتری دارد (کلینی، ۱۳۶۵، ۱، ۲۳۹). امامان معصوم(ع) که خود الگوی همگان در تمام ابعاد وجودی اند، فاطمه زهرا(س) را اسوه شایسته خویش معرفی می کنند. حضرت فاطمه(س) نه تنها الگوی یک زن مسلمان و نمونه مکتب اسلام برای زنان است، بلکه اسوه تمام جهانیان در ابعاد مختلف زندگی است.

سیره معصومین(ع) در نظام فکری و فقهی شیعه از همان جایگاهی برخوردار است که قرآن و احادیث پیامبر(ص) درآن جایگاه قرار دارند، از این رو شناخت سیره معصومین(ع) در قلمرو فقه، سیاست و اخلاق کاربرد وسیع دارد و هیچ عالم دینی و فقیه شیعی نمی تواند از دانستن آن بی نیاز باشد. دانستن سیره معصومین(ع) هر چند به اجمال برای هر مبلغ و دانای دین از جهات ذیل لازم و ضروری است:

الف: آشنایی با مبانی دینی؛

ب: آشنا ساختن دیگران با معارف دینی؛

ج: استنباط دیدگاه های دینی در موضوعات مختلف از سیره معصومین (ع)؛

د: استدلال به سیره برای اثبات نظریات دینی (حسینی زاده، ۱۳۶۸، ۴۲).

در میان اهل بیت(ع)، حضرت زهرا(س) دارای جایگاه ویژه ای است. حضرت زهرا (س) فرزند رسول گرامی اسلام(ص)، همسر امام اول شیعیان و مادر یازده امام است. زندگانی حضرت زهرا(س) اسوه و نمونه خوبی برای عبرت آموزی و الگوبرداشتن است. ایشان زندگی ساده و بی آلایش و در عین حال با برکت داشتند. از این جهت که در طول عمر کوتاه خود دنیایی از درس ها را برای بشریت در طول تاریخ باقی گذاشتند؛ درس هایی سرشار از معنویت که روشنگر راه انسان هاست. الگو گرفتن از ایشان می تواند در زندگی انسان های آزاداندیشی که می خواهند سیر و سلوک سعادت الهی را بپیمایند و تقوا را پیشه زندگی کنند تا به فلاح و رستگاری برسند، راه گشای بسیار خوبی باشد. آشنایی با سیره زندگی حضرت زهرا (س) می تواند باعث پیشرفت جامعه اسلامی و مانع از انحطاط و سقوط جامعه شود. در زندگانی شخصی ایشان نیز کیفیت زندگی، معاشرت با همسر و فرزندان و ساماندهی و مدیریت امور خانه، شاخص ترین الگو برای خانواده هاست. ایشان آیین همسرداری و خانه داری را به خوبی رعایت کرده و در زندگی، شریک و همراه همیشگی امام علی (ع) بود.

مسلمانان باید در اشاعه فرهنگ اهل بیت(ع) و ائمه شناسی بکوشند تا به وحدت اسلامی برسند و مانع از انحطاط جامعه اسلامی و مداخله سودجویان شوند؛ در پرتو این وحدت به گسترش دین اسلام در جهان پرداخته، بر پهنه جهان اسلام بیفزایند و زمینه ساز ظهور حضرت حجت (عج) شوند. کسانی که در زندگی، سیره معصومین را لحاظ نمی کنند، همواره هستی خود را در قالبی مبهم و تاریک خواهند یافت، زیرا پالایشگاه درونی آن ها از تصفیواقعیاتی که از طرف هستی به درونشان وارد می شود، ناتوان است و در نتیجه، هم به خود و هم به جامعه اسلامی آسیب وارد می کند. آنان همواقعیات هستی را عبث و بی اساس می بینند؛ زیرا درونشان را هوا و هوس پرکرده است و از سیره معصومین(ع) دور شده اند؛ به همین جهت است که هرگز دنیا را جدی نمی گیرند (جلالی، ۱۳۸۰، ص ۴۷). بی شک اهمیت تأثیر سیره معصومین(ع) در سلامت معنوی فرد و جامعه، لزوم پرداختن به این امر مهم در همدوره های زندگی انسان را نمایان می کند؛ زیرا تجربه نشان داده است که انسان، خواه متدین و خواه غیرمتدین، هیچ گاه حتی در دوره مدرن و پسامدرن، بی نیاز از اسوه و الگوی فرهنگی و مقدس نبوده و نیست؛ بنابراین تبعیت از سیره معصومین(ع) نقشی بسیار مهم در سلامت روح انسان و سعادت و خوشبختی فرد و جامعه دارد و از این جهت نیازمند توجه بیشتر است (وطنی، ۱۳۹۲، ص ۶۲). به ویژه که ایرانیان نیز از دیرباز، به عنوان ملتی مسلمان و مؤمن مشهور بوده اند و دیدگاه های معصومین(ع) در زمینه های مختلف مورد توجه مربیان و اولیا بوده است.

وجود انسان به گونه ای ضعیف و ناقص آفریده شده است؛ به گونه ای که باید خود، ابعاد هستی خود را شکل دهد و به کمک قدرت اندیشه و اراده خویش استعدادهای مختلفش را شکوفا سازد و به کمال لایق خود برسد. این توانمندی ها و ذاتیات پاک انسان رشد نمی یابد، مگر این که با مشورت و راهنمایی دانشمندان جهان اسلام، با آرا و سیره معصومین(ع)، چون حضرت فاطمه(ص) آشنا شده و در رویه زندگی خود جاری سازند. بخشی از استعدادها و ابعاد وجود انسان، خلقیاتی هستند که کسب می کند. اخلاق، استعدادی است که در وجود انسان نهفته است و برای آن که انسان به کمال لایق خود برسد، باید این جنبه از وجودش را نیز شکوفا سازد و این نوع کمال به واسطه سیستم اخلاقی میسور است (مطهری، ۱۳۷۰، ص۳۰۶). دین انسان ساز اسلام که برنامه اش رساندن انسان ها به اوج قله انسانیت و کمال و قرب پروردگار است، به الگو گیری از معصومین(ع) عنایتی ویژه دارد و بخش عظیمی از روایات و سخنان گهربار معصومین(ع)، به ارائه رویه های عمل محور در جنبه های مختلف سیاسی، اجتماعی و عبادی اختصاص یافته است (جوادآملی، ۱۳۷۳، ص ۲۲۱). پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی الگوهای رفتاری و اخلاقی حضرت فاطمه(س) با استناد به آیات و روایات پرداخته است تا بتواند قدمی کوچک در راه شناخت و الگوبرداری از سیرآن بانوی بزرگوار بردارد.

۱- روش الگوسازی در سیره معصوین(ع)

از روش الگوسازی در روان شناسی اجتماعی، همانندسازی یاد می شود که در آن، نمونه ای از رفتار و کردار مطلوب، به صورت عملی در معرض دید شخص قرار می گیرد تا او به پیروی بپردازد و حالت نیکویی مطابق با عمل نمونه را در خودش پدید آورد. شخص می کوشد تا خود را به فردی که به نظرش شخصیّت قابل قبولی دارد، همانند کند و نگرش ها، ویژگی های رفتاری و هیجان های او را سرمشق خود قرار دهد. این رویه به خاطر کسب پاداش یا اجتناب از تنبیه نیست، بلکه برای این است که آن فرد را پسندیده و نفوذ او را پذیرفته است (شکرکُن، ۱۳۸۲، ص۶۱-۶۲).

روش اسوه سازی در قرآن به عنوان یک روش بنیادین در تربیت است. از منظر قرآن یکی از ویژگی های مهم این روش، این است که فرد باید در برخورد با اسوه، بابصیرت و انتخابگری به مواجهه بپردازد. قرآن کسانی را که در پیروی از دیگران با کوردلی به هرآنچه بیابند، اقتدا می کنند، مورد نکوهش قرار می دهد و آنان را به بصیرت فرا می خواند (زخرف: ۲۳-۲۴)؛ بنابراین اسوه گزینی هرچند متضمّن پیروی از غیر است، اما هرگز نباید تقلید صرف و همراه بی خبری باشد، بلکه تقلیدِ هدفمند و آگاهانه است و بصیرت پیش فرض، اساسی این روش است. اهمیت الگوهای برتر در پیشرفت جامعه، از چند جهت است:

۱- الگوها میزان و ترازوی سنجش رفتار انسان ها هستند؛ افزون بر این که بدون به کار بردن الگوها، انسان دچار سردرگمی و احیاناً خودبینی خواهد شد.

۲- هدایت و راهیابی به رشد و تکامل برای انسان از طریق الگوهایی است که به قلّه تربیت و اوج کمال رسیده اند و نقش قطب نما را دارند تا آدمی، راه را به بیراهه نرود. نمونه بارز این الگوهای هدایتگر، پیامبران و اولیای الهی اند.

۳- سنجش نارسایی ها و نواقص و میزان موفقیت خویش در کسب فضائل با مددگیری از الگو امکان پذیر است. وقتی فردی عکس العمل الگوی خویش را در برابر محرّکی که برای خودش هم رخ داده می نگرد، تفاوت بین عکس العمل او و خودش را می یابد، به نارسایی رفتار خود پی برده و از آن پس سعی در اصلاح رفتار خویش و تطبیق آن با رفتار الگویش می کند.

۴- اسوه ها عامل تحرّک انسان ها، یأس زدایی و خارج ساختن روح ناامیدی از جامعه اند.

۲- حضرت فاطمه (س) کلمه بی پایان خداوند و الگوی کامل بشریت

خداوند متعال در قرآن کریم، با تعابیر مختلفی از انبیای بزرگ و اولیای خود یاد کرده است؛ یکی از این تعابیر «کلمه و کلمات» است. قرآن کریم حضرت عیسی (ع) را کلمه نامیده و می فرماید: «اِنَمَا الْمَسیحُ عیسَی ابْنُ مَرْیمَ رَسُولُ الله وَ کلِمَتُهُ أَلْقاها اِلی مَرْیمَ» (نساء: ۱۷۱)؛ مسیح عیسی بن مریم فقط فرستاده خدا و کلمه اوست که او را به مریم القا کرد و در جایی دیگر از قول ملائکه فرموده: «یا مرْیمُ اِن الله یبشَرُک بِکلِمَهٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسیحُ عیسَی ابْنُ مَرْیم» (آل عمران: ۴۵)؛ ای مریم! خداوند تو را به کلمه ای از طرف خودش بشارت می دهد که نامش مسیح، عیسی پسر مریم است. قرآن کریم در آیات متعددی، اهل بیت (ع) را نیز «کلمات» نامیده است؛ برای مثال در آیه ۳۷ سوره بقره ماجرای توبه حضرت آدم(ع) بیان شده است که آن حضرت با توسل به کلمات خداوند توبه کرد و توبه او پذیرفته شد. «فتَلَقَی آدَمُ مِنْ رَبَهِ کلِماتٍ فَتابَ عَلَیهِ اِنهُ هوَ التَوَابُ الرَحیم» (بقره: ۳۷)؛ سپس آدم از پروردگارش کلماتی دریافت داشت و خداوند توبه او را پذیرفت؛ چراکه خداوند توبه پذیر و مهربان است. در روایات این کلمات به حضرت محمد(ص)، حضرت علی(ع)، فاطمه(س)، حسن و حسین(ع) تفسیر شده است که حضرت آدم(ع) با توسل به این بزرگواران توبه کرد و خداوند توبه اش را پذیرفت (کلینی، ۱۳۶۵، ج ۸، ص ۳۰۴؛ عاملی، ۱۴۲۴ق، ج ۷، ص ۹۹؛ مجلسی، ۱۳۷۶، ج ۲۶، ص ۳۲۶). آیه ۱۰۹ از سورکهف نیز کلمات خدا را بی پایان دانسته و می فرماید: «قلْ لَوْ کانَ الْبَحْرُ مِداداً لِکلِماتِ رَبی لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تنْفَدَ کلِماتُ رَبِی وَ لَوْ جِئْنا بِمِثْلِهِ مَدَداً»(کهف: ۱۰۹)؛ بگو اگر دریاها برای (نوشتن) کلمات پروردگارم مرکب شود، دریاها پایان می گیرد، پیش از آن که کلمات پروردگارم پایان یابد، هر چند همانند آن (دریاها) را کمک آن قرار دهیم. در آیه ۲۷ سوره لقمان نیز مشابه آن را فرموده است: «وَ لَوْ أَنَ ما فِی الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَهٍ أَقْلامُ وَ الْبَحْرُ یمُدَهُ مِنْ بعْدِهِ سبْعَهُ أَبْحُرٍ ما نَفِدَتْ کلِماتُ الله» (لقمان: ۲۷)؛ و اگر همه درختان روی زمین قلم شود و دریا برای آن مرکب شود و هفت دریاچه به آن افزوده شود، اینها همه تمام می شود، ولی کلمات خدا پایان نمی گیرد. ائمه (ع) در تفسیر این آیه شریفه فرموده اند که ماییم کلماتی که فضایل آن درک نمی شود و به شماره در نمی آید. (طبرسی، ۱۴۰۳ق، ج ۲، ص ۴۵۴؛ مفید، ۱۴۱۴ق، ص ۹۳؛ مجلسی، ۱۳۷۶، ج ۴، ص ۱۵۱).

الگوی معنویت و کمال، باید خود بی نقص و عیب باشد و کمالاتش محدود نباشد، چراکه اگر مردم بتوانند به الگوی خود برسند، دیگر او الگو نخواهد بود. همچنین الگو باید در حدی باشد که همه علما، فضلا، بزرگان و تمام مدعیان در برابر او تواضع کنند. بدین روی پیامبران از جمیع امت خود افضل بوده اند. پیامبر اکرم(ص) می فرماید: «هیچ پیامبری را خدا مبعوث نکرد، مگر آن که عقل او را کامل کرد و عقل او از جمیع امتش برتر شد و آنچه نبی در نفس و ضمیر خود دارد، از اجتهاد و تلاش همه مجتهدان برتر است». (برقی، ۱۳۷۱، ج ۱، ص ۱۹۳؛ مجلسی، ۱۳۷۶، ج ۱، ص۹۱)

بشر هم از ابتدا به الگوی قدسی گرایش نشان داده و این طور نبوده است که اگر الگویی خیلی عظمت داشت از آن گریزان باشد؛ از این رو در همه ادیان مذاهب چنین الگوهایی مطرح است. به عنوان مثال، با این که حضرت عیسی (ع) در همان دوران نوزادی اش، به محض این که زبان به سخن می گشاید، خود را بنده خدا معرفی می کند (مریم: ۳۰)، ولی میلیاردها انسان که خود را پیروان او می دانند، به آن همه فضایل اکتفا نکرده و او را خدا خواندند. خلاصه آن که در اعتقاد ما مسلمانان، پیامبران و ائمه(ع) خلفای به حق خدا در زمین اند و در عین آن که موجوداتی ملکوتی و فوق معرفت بشر غیرمعصوم اند، اما از دیدگاه قرآن مشاکلت ظاهری و مؤانست با مردم از ویژگی های آنان است (ابراهیم: ۱۱).

نتیجه آن که حضرت فاطمه (س) یکی از کلمات بی پایان خداوند است که زبان از شمارش فضایل او و قلم از نوشتن آن عاجز است، اما بر ماست که قدر آنچه از مهر بی مثالش به دل های ما محبان تراوش می کند، بدانیم و بر محبت او استوار مانیم و در زندگی مادی و معنوی خود، سیره و سخن ایشان را شاهراه سعادت و نجات قرار دهیم و با پیروی از آن بانوی بزرگ، خود را از اسارت شعارهای دلفریب فمینیسم، لیبرالیسم و ایسم های دیگر آزاد سازیم.

۳- عصمت و طهارت فاطمه (س)

در اعتقاد شیعیان، هیچ گونه تردیدی در عصمت و پاکی اهل بیت (ع) از هرگونه گناه و پلیدی وجود ندارد. چنین عقیده ای محصول براهین عقلی و نقلی بسیار است که هرگونه شکی را در این زمینه از بین می برد. روایات معتبر در این زمینه نیز از نظر لفظی و معنوی بیش از حد تواتر است. در قرآن کریم نیز آیات متعددی بر این معنا صراحت یا اشارت دارند؛ برای مثال آیاتی که بر وجوب اطاعت بی چون و چرا از اهل بیت(ع) دلالت دارند، لزوم عصمت آن ها را نیز می رسانند، اما یکی از صریح ترین آن ها، آیه ۳۳ از سوراحزاب است که به آیه تطهیر شهرت یافته است: «اِنَما یریدُ الله لِیذْهبَ عنْکمُ الرجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ وَ یطَهرَکمْ تَطْهیراً» (احزاب: ۳۳)؛ خداوند فقط می خواهد پلیدی و گناه را از شما اهل بیت(ع) دور کند و کاملاً شما را پاک سازد. شیعیان اتفاق نظر دارند که مراد از «اهل بیت» در آیه شریفه، خمسه طیبه یعنی حضرت محمد (ص)، حضرت علی، فاطمه، حسن و حسین(ع) هستند و به تبع آن ها بقیائمه (ع) که از سلاله پاک این پنج تن هستند را نیز شامل می شود. روایاتی که در تفسیر این آیه شریفه بر خمسه طیبه وارد شده است، بسیار زیاد است. در تعدادی از این روایات متواتر آمده است که پیامبر(ص)، حضرت علی، فاطمه، حسن و حسین(ع) را زیر کسا (عبا) قرار داد و این آیه در حق آنان نازل شد. (کلینی، ۱۳۶۵، ج ۱، ص ۲۸۶) در روایات زیادی از اهل سنت نیز همین مضمون بیان شده است. حسکانی در «شواهد التنزیل» بیش از ۱۳۰ حدیث در این زمینه نقل کرده است. صحیح مسلم، صحیح ترمذی، مسند حنبل، تفسیر طبری، درالمنثور سیوطی و. . . نیز احادیثی در این زمینه نقل کرده اند. در «احقاق الحق» بیش از هفتاد منبع از منابع معروف اهل سننت گردآوری شده و منابع شیعه در این زمینه بسیار است. (مرکز فرهنگ و معارف قرآن کریم، ۱۳۸۲، ج ۱، ص۴۲۴). از نگاه قرآن کریم، حضرت فاطمه (س) کرامت های منحصر به فرد دیگری نیز دارد؛ از جمله شب قدر بودن فاطمه (س) که در تفسیر فرات کوفی از امام صادق (ع) نقل شده که فهم آن بر همگان میسر نیست و بحث از آن نیز مجالی دیگر می طلبد (کوفی، ۱۴۱۰ق، ۵۸۱؛ مجلسی، ۱۳۷۶، ۴۳، ۶۵).

۴- آموزه هایی رفتاری و اخلاقی حضرت فاطمه زهرا(س)

آموزه های رفتاری و اخلاقی حضرت زهرا(س) در طول زندگی کوتاهی که داشتند، برترین درس های رسیدن به سعادت دنیوی و خروی را به انسان می آموزد. درس هایی در زمینایمان و اخلاص، ساده زیستی و زهد، ایثار، عدالت، حجاب و عفاف، صداقت، ادب، ولایت مداری و ایفای نقش دختر و همسری نمونه که انسان را در همابعاد زندگی از رهنمون هایش سیراب می کند. اینک به جلوه هایی از آموزه های رفتاری و اخلاقی حضرت فاطمه(س) اشاره می شود.

۱-۴- ایمان و اخلاص

حضرت فاطمه (س) به عنوان برترین زنان جهان «سیده النساء العالمین» از خلقت آدم تا پایان جهان است که بیان گر درج ایمان ایشان است و در قرآن کریم نیز به مقام عصمت ایشان اشاره شده است. آمدن روزانه پیامبر(ص) در طلوع فجر به درب خانه ایشان، سلام به اهل خانه با بیان لفظ «اهل البیت» و خواندن آیه «انما یریدالله لیذهب عنکم» (احزاب: ۳۳) از ویژگی های حضرت فاطمه (س) و خانواده ایشان است. اخلاص در اعمال که به نیت افراد برمی گردد نیز از موارد بسیار مهمی است که خداوند در سوره انسان، خود نسبت بدان اذعان داشته است. در مقابل از جمله مقاماتی که خداوند به ایشان بخشیده است شفاعت دوستداران و پیروانشان در روز قیامت است. ضمن این که ایشان شیعیان خود را چنین توصیف می کند: «اگر به آن چه به شما امر می کنیم عمل کنی و از آن چه شما را برحذر می داریم دوری کنی، از شیعیان ما می باشی، والا هرگز» (مجلسی، ۱۳۷۶، ص ۱۷۸).

۲-۴- ساده زیستی و زهد

اکتفا به ضروریات زندگی و ساده زیستی، ویژگی برجسته فردی است که در مدینه به عنوان فرزند رهبر جامعه نبوی محسوب می شد. توجه خاص مسلمانان اعم از فقیر و متمکن به زندگی رهبر جامعه و اعضای خانواده وی، مسأله ای است که ضرورت این امر را دو چندان می ساخت. حضرت فاطمه (س) چه در دوران تنگ دستی و چه در زمان گشایش مادی مسلمانان، اصل ساده زیستی را همواره با توجه به شرایط زمانه اجرا می کردند. تهیه ضروریات زندگی به عنوان جهیزیه که با فروش زره حضرت علی(ع) صورت گرفت، وسایل ساده زندگی و عدم استفاده از برخی امکانات همچون پرده ای که برای منزل تهیه شده بود که به توصیپیامبر(ص) در آن برهه زمانی جزو تزئینات به شمار می رفت، نمونه هایی از آن است. زاویه دیگر ساده زیستی حضرت فاطمه(س) که حقیقت امر را بیشتر آشکار می سازد، عدم وابستگی به امور مادی در زندگی و همان زهد است که جلوه ای از آن در بخشیدن لباس نو خویش در شب عروسیشان، به یک نیازمند است (مجلسی، ۱۳۷۶، ص ۱۷۸).

۳-۴- ایثار

گذشت از حق خویش در جهت سود رساندن به دیگران و ایثار، از دیگر آموزه های اخلاقی در زندگی حضرت فاطمه(س) است که نمونه های عملی فراوان دارد. نمونبارز آن ادای نذر سه روز، روزنذری حضرت فاطمه(س) برای سلامتی بیماری حسنین(ع) است که ایشان و خانواده کریمش در هر سه روز، غذای خویش را به یتیم، اسیر و مسکین داده و خود با آب افطار کردند که نتیجه آن نزول سوره انسان (انسان: ۸) در تمجید از اقدام خالصانه این خانواده بود. این گونه ایثارها در امور معنوی نیز دیده می شود که نمونه معروف آن، فرمایش «اول همسایه، سپس خانه» حضرت فاطمه(س) به امام حسن(ع) در استدلال بر این که چرا در دعا، دیگران را نسبت به اه