خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل مروری بر مؤلفه‌ های مدیریتی حجت‌ الاسلام ابوترابی در دوره اسارت

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل مروری بر مؤلفه‌ های مدیریتی حجت‌ الاسلام ابوترابی در دوره اسارت :

روز ۲۶ مرداد ۱۳۶۹ نخستین گروه از آزادگان ایرانی به میهن بازگشتند. به همین بهانه، در این نوشتار سعی شده است تا با رفتارشناسی یکی از باسابقه ترین آزادگان جنگ تحمیلی یعنی حجت الاسلام سید علی اکبر ابوترابی، شمه ای از مجاهدت و ایستادگی آزادگان در روزهای سخت اسارت به تصویر کشیده شود.

برخورد محبت آمیز با سربازان عراقی

یکی از مهم ترین ویژگی های رفتای حجت الاسلام ابوترابی در دوره اسارت، خوش رفتاری با سربازان رژیم بعث بود. رضا علی صمدی که خاطرات زیادی از منش حجت الاسلام ابوترابی در دوران اسارت دارد، در مورد رفتار احترام آمیز وی با سربازان بعثی می گوید: شیوه برخورد حاج آقا ابوترابی با سربازان عراقی این بود که می گفتند: «این ها برادران مسلمان شما هستند. فکر نکنید که اینها را باید به دریا بریزیم و به درد نمی خورند. این ها بچه مسلمان هستند و در دامان مادران مسلمان بزرگ شده اند، پدرانشان مسلمانند، ولی الان زیر پرچم صدام زندگی می کنند و این مسأله، نقطه ضعف این هاست. اگر ما بتوانیم به شکلی در این ها نفوذ بکنیم، با خدمت کردن و احترام و برخوردهای اسلامی، در قلبشان دیر یا زود تأثیر خواهد گذاشت».

حجت الاسلام سیدحسن میرسید از آزادگان جنگ تحمیلی که مدت سال را در اسارت رژیم بعث عراق بوده هم می گوید: یکی از سربازان عراقی آدم خشنی بود. خودش می گفت «من بعثی و فدایی صدامم». یک روز حاج آقا [ابوترابی] را به شدت شکنجه کرد، جوری که تمام بدنش سیاه شده بود. با همه شیطنت ها و ظلمی که در حق آن بزرگوار روا می داشت حاج آقا همچنان بِهش احترام می گذاشت. یک روز در گوشه ای از اردوگاه تکریت ۱۷ با حاجی صحبت می کردم. گفت: «دیشب کاظم آمد پشت پنجره و با شرمندگی عذرخواهی کرد و گفت خیلی اذیتت کردم ولی تو به من احترام گذاشتی». وی ادامه می دهد: رفتار حاج آقا باعث شد که آن سرباز بعثی دست از خشونت بردارد، آرام می آمد توی اردوگاه و با کسی کار نداشت. بعدها شروع کرد به نماز خواندن و روزه گرفتن و در غیر ماه رمضان هم روزه می گرفت.

محمد ذاکری نیز با بیان خاطراه ای از رفتار محبت آمیز حجت الاسلام ابوترابی با عراقی ها می گوید: «یک سرگرد بعثی معروف به شمر بود، اما در مدت سه ماهی که به اردوگاه ما آمد، تحت تأثیر حاج آقا بسیار تغییر کرد. مشکلات زندگی اش را برای حاج آقا می گفت و…عراقی ها متوجه شدند و [محل خدمت] او را عوض کردند. رفتار حاج آقا به گونه ای بود که خود عراقی ها می گفتند: «مسلمان واقعی شما هستید».

پیگیری برای حل مشکلات اسرا

رسیدگی به مشکلات اسرا از دیگر مؤلفه های رفتاری حجت الاسلام ابوترابی در دوره اسارت به حساب می آید. ابوالفضل خسروی می گوید: « اردوگاه موصل زمستان های سخت و طاقت فرسایی داشت. یک سال به قدری هوا سرد شده بود که تحمل آن واقعا برای بچه ها سخت بود. از طرفی هر کاری هم که می کردیم به ما لباس گرم بدهند نمی دادند. یک روز ۵ نفر از نمایندگان صلیب سرخ برای بازدید از اردوگاه آمدند. ابتدا به سراغ حاج آقا ابوترابی رفته تا وضع موجود و مشکلات را از ایشان جویا شوند. صلیبی ها از کشورهای مختلف بودند، از جمله خانمی که اهل سوئیس بود. خواسته های اسرا را جویا شدند، حاج آقا فرمودند: ما برای اسرا لباس گرم می خواهیم تا بتوانند زمستان را تحمل کنند. زن سوئیسی، بلافاصله گفت: من به خاطر احترامی که برای شما قائل هستم خودم شخصا از سوئیس لباس گرم تهیه کرده و برای شما می فرستم و سپس آمار اسرای آسایشگاه را گرفته و ۲ روز بعد برای همه ما لباس گرم هایی فرستادند که زمستان را برای ما تابستان کرد و تا آخرین روز اسارت هم این لباس ها را داشتیم».

حسن نوروزی از دیگر اسرای ایرانی که از نزدیک شاهد تلاش حجت الاسلام ابوترابی برای رفع مشکلات اسرا بود، می گوید: «حاج آقا ابوترابی تمام وقت در خدمت اسرا بودند. ایشان یک دستگاه چرخ خیاطی آوردند و در گوشه ای گذاشتند. اسیر جوانی به حاج آقا گله کرد که خیاط پیراهن او را ندوخته است. حاج آقا از او خواست که پیراهنش را به ایشان بدهد، خودشان آخر همان شب پیراهن او را دوختند».

علی علی دوست نیز به یاد می آورد: «نکته دیگر، شام بچه ها بود. در اردوگاه های عراق دادن شام مرسوم نبود و تقریباً بعد از صرف ناهار اندک تا صبحانه فردا غذایی نداشتند. بچه ها جوان بودند و ناهار عراقی ها هم کافی نبود به همین دلیل فشار مضاعفی وارد می شد، حتی بسیاری از اسرا شب ها به دلیل گرسنگی نمی توانستند بخوابند. ایشان با هماهنگی کارگران آشپزخانه و صرفه جویی در ناهار برای بچه ها شام تهیه می کردند و شب ها شام مختصری که بیشتر نان و ماست بود، به بچه ها داده می شد.

فداکاری و ایثار

از دیگر مؤلفه های رفتاری حجت الاسلام ابوترابی در دوران اسارت می توان به فداکاری و ایثار وی اشاره کرد. فیروز عباسی در این باره می گوید: «سربازهای عراقی دو طرف راهرو ایستاده بودند. بچه ها که می خواستند رد شوند با کابل می زدندشان. حاج آقا هم بود. موقع رد شدن از بین عراقی ها، خودش را سپر بقیه می کرد. برای همین، بیشتر کابل ها به او خورد. همان وقت، کابل یکی از سربازها از دستش افتاد. حاج آقا ایستاد، خم شد، کابل را برداشت و به سرباز داد. سرباز عراقی چند لحظه حاج آقا را نگاه کرد. بعد کابل را زمین انداخت و رفت. بعد از آن، هیچ وقت با کابل به اردوگاه نیامد».

شجاع آهنگری از دیگر اسرای ایران در زندان رژیم بعث با اشاره به ایثار و فداکاری های حجت الاسلا ابوترابی می گوید: «در ارودگاه موصل بودیم که یک روز آمدند و اسامی ۲۰ نفر را خواندند که من و حاج آقا هم جزو آنها بود