خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل فرازهایی از سخنان حجت الاسلام مصباح یزدی، پیرامون شخصیت مرحوم علامه طباطبایی(ره)

دانلود و استفاده از فایل پاورپوینت کامل فرازهایی از سخنان حجت الاسلام مصباح یزدی، پیرامون شخصیت مرحوم علامه طباطبایی(ره) – تجربه‌ای بی‌نظیر در ارائه!

پاورپوینتی شیک و استاندارد:

فایل فایل پاورپوینت کامل فرازهایی از سخنان حجت الاسلام مصباح یزدی، پیرامون شخصیت مرحوم علامه طباطبایی(ره) شامل ۴۴ اسلاید طراحی‌شده با دقت بالا است که کاملاً آماده برای ارائه یا چاپ در PowerPoint می‌باشد.

چرا فایل فایل پاورپوینت کامل فرازهایی از سخنان حجت الاسلام مصباح یزدی، پیرامون شخصیت مرحوم علامه طباطبایی(ره) گزینه‌ای عالی است؟

• گرافیک حرفه‌ای و جذاب: اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل فرازهایی از سخنان حجت الاسلام مصباح یزدی، پیرامون شخصیت مرحوم علامه طباطبایی(ره) با طراحی مدرن و چشم‌نواز، پیام شما را به بهترین شکل منتقل می‌کنند.
• کاربری آسان: ساختار این پاورپوینت به‌گونه‌ای است که استفاده از آن بدون نیاز به تغییرات پیچیده ممکن باشد.
• آماده استفاده: تمامی اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل فرازهایی از سخنان حجت الاسلام مصباح یزدی، پیرامون شخصیت مرحوم علامه طباطبایی(ره) از قبل تنظیم‌شده و بدون نیاز به ویرایش، قابل استفاده هستند.

تضمین کیفیت و دقت بالا:

این مجموعه بر اساس بالاترین استانداردهای طراحی ساخته شده است و کاملاً منسجم و بدون اشکال، مناسب برای ارائه‌های حرفه‌ای می‌باشد.

نکته قابل توجه:

برخی نسخه‌های غیررسمی ممکن است تغییراتی داشته باشند. این نسخه اصلی فایل پاورپوینت کامل فرازهایی از سخنان حجت الاسلام مصباح یزدی، پیرامون شخصیت مرحوم علامه طباطبایی(ره) با دقت و کیفیت بالا طراحی شده است.

همین حالا فایل فایل پاورپوینت کامل فرازهایی از سخنان حجت الاسلام مصباح یزدی، پیرامون شخصیت مرحوم علامه طباطبایی(ره) را دریافت کنید و یک ارائه بی‌نظیر داشته باشید!

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل فرازهایی از سخنان حجت الاسلام مصباح یزدی، پیرامون شخصیت مرحوم علامه طباطبایی(ره) :

الف- مسائل اخلاقی و معنوی

۱- توجه به خدا

بعضی از فضائل ایشان برای بنده چشمگیرتر و جالب تر بود و آن توجه دائمی استاد به حضرت احدیت بود که در هیچ حالی قطع نمی شد. حتی در موقع تدریس که طبعا آدم باید توجهش متمرکز در مطالب درس و القاء آنها به شنونده باشد. ایشان طوری تدریس می کردند که پیدا بود در همان حال هم توجه ایشان قطع نمی شود. مثلا موقعی که درس می گفتند، معمولا نگاهشان را به سقف می دوختند. گویا با این روش می خواستند توجه شان متمرکز در محصلین نشود، یعنی در ضمن اینکه توجه به مطالب و القاء مطالب داشتند، یک افق بالاتر و فراتری را می دیدند. موقعی که آدم با ایشان مثلا در کوچه برخورد و سلام می کرد، در دقایق اول ایشان اصلا توجه نمی کرد که چه کسی سلام می کند، مگر اینکه آدم می ایستاد و ایشان را به حرف می گرفت و آن وقت بود که نگاه می کرد و توجه می فرمود کی هست و چکار می کند.

گاهی آن چنان غرق در حال خودشان بودند که اصلا صدای طرف را هم درست نمی شنیدند. بیشتر اوقات غیر از موقع درس سکوت می کردند و تا کسی چیزی نمی پرسید حرف نمی زدند، البته در آن سکوت هم توجه عمیق قلبی داشتند و مصداق کسانی بودند که سکوتشان فکر است و سخنشان هم ذکر یا تعلیم.

به هرحال این یکی از ویژگی های مهمی بود که من در کمتر کسی دیدم. شاید بتوانم بگویم در هیچ کس ندیده باشم که در تمام حالات این چنین عمیق توجه معنوی خودشان را حفظ کنند.

۲- تعبد نسبت به رعایت احکام شرعی

یادم است یک وقت در جلسه ای که شب های پنج شنبه و جمعه در منزل ما تشریف داشتند، بنده کبریتی گذاشته بودم خدمتشان و ایشان اشتباها این کبریت را گذاشته بودند در جیبشان، بعد که رفته بودند منزل، دیده بودند کبریت خودشان در جیب دیگرشان است، آن را نگه داشته بودند و هفته آینده به محض اینکه من را دیدند، کبریت را درآوردند، دادند که من این کبریت را از منزل شما آوردم خوب، این هیچ جای توهم نبود که مثلا صاحبش ناراضی باشد ولی ایشان انقدر مقید بود که احکام شرعی را رعایت بکنند.

۳- تعبد نسبت به سنن اسلامی

کمتر دیده می شود که یک شخص حکیم و عارف مثل مرحوم علامه که متوغل در مسائل عقلی است، اینقدر مقید به حفظ تعبدیات باشد و این از عجایب است. این را شنیدم که مرحوم آقای قاضی رضوان الله علیه به ایشان سفارش کرده بودند که شما سنت های پیغمبر اکرم(ص) را جمع آوری کنید و طبق آنها عمل کنید. ایشان هم یک دوره کتاب بحار الانوار را مطالعه کرده بودند و کتاب سنن النبی(ص) را از آن استخراج کرده بودند و مقید بودند که به تک تک آنها عمل کنند.

شنیده ام روایتی از پیامبر اکرم(ص) نقل شده که رسول الله خوراکی را که از نوعی ملخ دریائی تهیه می شد، دوست می داشتند و ایشان هم مقید بودند که برای یک بار هم شده، از این خوراک تناول کنند، تا به این طریق تأسی به پیغمبر اکرم(ص) کرده باشند. اینها یک ریزه کاری های عجیبی بود که ظهوری ندارد، اما نشان عمق تسلیم در مقابل اولیاء خدا و تقید و تعبد به دین خدا می باشد.

۴- احترام و ارادت به اهل بیت

ارادت به اهل بیت سلام الله علیه اجمعین از ویژگی های خاص ایشان در طول زندگی بود. ایشان مقید بودند در مجالس توسل شرکت کنند یا مثلا زیارت عاشورای ایشان در جهل روز از محرم و صفر ترک نمی شد، یعنی در هر حالی و در هر شرایطی و در هر جایی که بودند، می خواندند. در مجالس عزاداری حاضر می شدند و سخت گریه می کردند و از یکی از اساتیدشان نقل می کردند که ایشان می فرمود: «آنچه دارم از قرآن کریم و توسل به سید الشهداء است». و این بود که روی این دو موضوع هم خود ایشان به دوستانشان زیاد تأکید می کردند. از جمله آثار این ارادت به خاندان پیامبر (ص) این بود که به روایات و کتب روایات خیلی احترام می گذاشتند. یادم است که در یک مجلسی نشسته بودیم و کتاب بحار یا کتاب دیگری مثل آن در کناری قرار گرفته بود که تقریبا می شد گفت یک نوع کم احترامی به آن شده بود. ایشان کتاب را با احترام بلاتشبیه، مثل قرآن کریم بلند کردند و گذاشتند جلو روی خودشان تا به کتاب روایت. بی احترامی نشده باشد. حتی ضعیف ترین روایات هم وقتی نقل می شد، با اینکه مثلا سندش ضعیف یا مرسله بود، و یا متنش هم طوری نبود که انسان بعهد معتبرات (یا حتی گاهی ممکن بود ادله دیگری هم برخلاف آن باشد) ، ایشان صریحا رد نمی کرد و می گفت شاید یک معنایی داشته باشد و ما نمی فهمیم.

۵- تواضع و فروتنی

یکی دیگر از صفات برجسته استاد علامه، تواضع و فروتنی فوق العاده ایشان بود که هم در گفتارش و هم رفتارشان در برخورد با افراد، در طرز نشستن و غذا خوردنشان و خلاصه در همه چیز ظاهر بود. مثلا در مجالس در صدر نمی نشستند(چه در منزل خودشان و چه در جای دیگر).

معمولا طلبه ها در صدر مجلس پتویی می اندازند و مثلا یک پشتی می گذارند، اما ایشان هیچگاه در صدر مجلس نمی نشستند و خیلی که اصرار می کردند، در گوشه پتو می نشستند که هم بهرحال رعایت حال صاحبخانه را کرده باشند و هم تعینی برای خودشان قائل نشده باشند.

۶- توکل

مرحوم علامه تحت تأثیر تعلیمات و تربیت مرحوم آقای قاضی، دارای توکل بالایی بودند. یادم می آید یک وقتی، شخصی روی جهانی، چیزی به عنوان نقد تفسیر المیزان نوشته بود و مسائلی را مطرح کرده بود که یا نشانه کم فهمی وی بود و یا غرض ورزی. بهرحال دوستان ایشان خیلی متأثر شدند و به ایشان پیشنهاد کردند که شما اجازه دهید ما جواب اینها را بنویسیم. ایشان پس از تأملی این آیه شریفه را تلاوت کردند:

و لا یحیق المکر السیی ء الاّ باهله (سوره فاطر آیه ۴۳)

احتیاج به جواب ندارد. و عجیب اینکه آن فرد به یک سرنوشت عجیبی مبتلا شد.

ب- مسائل علمی و تربیتی

۱- تعلیم و تربیت

می شود گفت که ایشان وظیف عمد خود را تعلیم و تربیت می دانستند و این کار را بزرگترین هدف برای یک روحانی متعهد به حساب می آورند. ایشان هم معتقد بودند و هم عملا رعایت می کردند که افراد پابه پای پیشرفت های علمی، از لحاظ اخلاقی و معنوی رشد کنند. علت انتخاب درس هایی که می فرمودند و شیو بیان انتخاب موضوعاتی که مطرح می کردند و رویش تکیه داشتند، برای این بود که در ضمن پیشرفت های علمی، افراد به معنویات توجه پیدا بکنند و رشد اخلاقی و معنوی آنها هم حاصل شود.

ایشان قدم اساسی در پیشبرد اسلام را، اصلاح حوزه های علمی می دانستند و عقیده داشتند که یک حرکت اجتماعی باید مبتنی بر بینش اسلامی باشد و این بینش اسلامی می باید به وسیله اسلام شناسان عرضه شود، اسلام شناسان هم باید در حوزه های علمی تربیت شوند و تربیت اینها براساس دروس اساتیدی است که پایه های علمی، فکری، ایمانی، عقیدتی و اخلاقی آنها را می سازد. پس باید برای ایجاد یک حرکت اسلامی جهانی، از حوزه شروع کرد.

به همین جهت ایشان برای استفاده از تعلیم و تربیت به شیوه های گوناگون، هیچ فرصتی را ا