خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل سیاست پیامبر در تعامل با فرمانروایان و کارگزاران

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل سیاست پیامبر در تعامل با فرمانروایان و کارگزاران :

نامه پیامبر به نجاشی، فرمانروای حبشه[۱]

نقل شده است که پیامبر گرامی اسلام (ص) هنگامی که در ذی الحجه سال ششم، از صلح حُدیبیه بازگشت، سفیرانی نزد پادشاهان فرستاد و برای ایشان نامه نوشت و به اسلام دعوتشان کرد. به ایشان گفته شد: ای پیامبر خدا! پادشاهان، نامه بدون مُهر را نمی خوانند. پس؛ پیامبر خدا همان روز، یک انگشتر نقره ای با نگین نقره ای تهیه کرد که نقش آن «محمد رسول اللّه» در سه سطر بود و نامه ها را با آن، مهر زد.

شش سفیر در یک روز [از مدینه] بیرون رفتند و این؛ در ماه محرم سال هفتم بود. هر یک از آن فرستادگان، به زبان همان مردمی سخن می گفتند که پیامبرخدا (ص) او را به سوی ایشان فرستاد.

نخستین سفیری که پیامبر خدا اعزام کرد «عمرو بن اُمیه ضَمری» بود که او را با دو نامه نزد «نجاشی» روانه کرد. در یکی از آن دو نامه، نجاشی را به اسلام دعوت کرده و برایش آیاتی را از قرآن نوشته بود. نجاشی، نامه پیامبر را گرفت و بر دیدگان خود نهاد و برای ابراز تواضع، از تخت فرود آمد و روی زمین نشست وسپس اسلام آورد و شهادتین بر زبان جاری کرد و گفت: «اگر می توانستم به حضورش بیایم، حتما می آمدم». آن گاه به دست «جعفر بن ابی طالب (ع)»، نامه ای به پیامبر نوشت که حاکی از اجابت حق و تصدیق و سر فرود آوردن در برابر خداوند جهانیان بود.

در نامه دوم، پیامبر به نجاشی فرموده بود: «اُم حبیبه دختر ابوسفیان بن حرب را به عقد ایشان در آورد. امّ حبیبه همراه شوهر خود عبیداللّه بن جَحْشِ اسدی به حبشه مهاجرت کرده بود و عبیدالله در حبشه مسیحی شده و همان جا درگذشت. پیامبر خدا (ص) همچنین در نامه به نجاشی فرموده بود تا وسیله بازگشت اصحابش را که در حبشه بودند، فراهم سازد و آنان را روانه کند و او هم روانه کرد.

نجاشی؛ طبق دستور، ام حبیبه دختر ابوسفیان را به عقد ازدواج پیامبر خدا (ص) در آورد و چهارصد دینار مهریه از طرف پیامبر به او داد و وسایل بازگشت یاران پیامبر را نیز مهیا نمود و آنان را به وسیله دو کشتی، همراه عمرو بن امیه ضمری روانه کرد.

آن گاه جعبه ای از عاج خواست و هر دو نامه پیامبر را در آن نهاد و گفت: «تا زمانی که این دو نامه در حبشه باشد، این کشور، همواره در خیر و برکت خواهد بود»[۲]

نجاشی نامه ای به پیامبر نوشت و پیامبر خدا به علی (ع) فرمود: «جوابی کوتاه بنویس». علی (ع) نوشت: «به نام خداوند مهرگسترِ مهربان. اما بعد؛ تو چنان دلسوز مایی که گویی از مایی. و ما چنان به تو اطمینان داریم که گویی از تو هستیم، زیرا ما چیزی را از تو امید نمی بریم، جز این که به آن دست یابیم و از امری از تو نمی هراسیم، جز آن که آسوده خاطر می شویم و توفیق با خداست». آن گاه پیامبر فرمود: «ستایش، خدایی را که از خاندان من، چون تویی قرار داد و پشتم را با تو استوار کرد»[۳]

نامه پیامبر به هرقل، فرمانروای روم[۴]

بخاری در صحیح خود از ابوسفیان نقل کرده است که می گفت: زمانی که من در شام بودم، نامه ای از پیامبر خدا برای هرقل آورده شد… هرقل گفت: آیا از قوم این مردی که می گوید پیامبر است، کسی در این جا هست؟ گفتند: آری. من با چند نفر از قریش احضار شدیم. وقتی بر هرقل وارد شدیم، او ما را در برابر خود نشاند… و همراهانم را پشتم سرم نشاندند…[۵] آن گاه به مترجم خود گفت: از او بپرس که حسب و نسب وی (پیامبر) در میان شما چگونه است؟ من گفتم: او در میان ما از حسب و نسب، برخوردار است.

پرسید: آیا از پدران او، کسی پادشاه بوده است؟ گفتم: نه.

پرسید: چه کسانی از او پیروی می کنند؛ اشراف، یا مردمان فرودست؟ گفتم: مردمان فرودست.

پرسید: آیا روز به روز بر تعداد آن ها افزده می شود، یا کاسته می شوند؟ گفتم: نه؛ بلکه افزوده می شوند.

پرسید: آیا پیش آمده است که فردی از آن ها پس از پذیرفتن دین او، به علت خشم و نارضایتی از وی، دینش را ترک کند؟ گفتم: نه.

پرسید: آیا با او جنگیده اید؟ گفتم: آری. پرسید: وضعیت جنگ شما با اوچگونه بوده است؟ گفتم: بین ما و او جنگ های سختی در می گرفت و او از