خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل روش های زمینه ساز تربیت فرزند از دیدگاه اهل بیت علیهم السلام

با فایل فایل پاورپوینت کامل روش های زمینه ساز تربیت فرزند از دیدگاه اهل بیت علیهم السلام یک ارائه‌ی بی‌نقص بسازید!

پاورپوینتی زیبا و کاربردی:

فایل فایل پاورپوینت کامل روش های زمینه ساز تربیت فرزند از دیدگاه اهل بیت علیهم السلام شامل ۹۷ اسلاید کاملاً حرفه‌ای و چشم‌نواز است که برای ارائه‌ی مستقیم یا چاپ آماده شده‌اند.

آنچه فایل فایل پاورپوینت کامل روش های زمینه ساز تربیت فرزند از دیدگاه اهل بیت علیهم السلام را متمایز می‌کند:

• طراحی مدرن و هدفمند: فایل پاورپوینت کامل روش های زمینه ساز تربیت فرزند از دیدگاه اهل بیت علیهم السلام با ترکیب رنگ‌ها و چیدمان هوشمندانه، به انتقال بهتر مفاهیم کمک می‌کند.
• کاربری راحت و سریع:فایل پاورپوینت کامل روش های زمینه ساز تربیت فرزند از دیدگاه اهل بیت علیهم السلام بدون نیاز به ویرایش‌های پیچیده، فقط فایل را باز کنید و ارائه دهید.
• کیفیت بالا برای نمایش: همه‌ی اسلایدها با رزولوشن مناسب و ساختاری منظم آماده ارائه هستند.

ساخته‌شده با دقت و استانداردهای بالا:

فایل پاورپوینت کامل روش های زمینه ساز تربیت فرزند از دیدگاه اهل بیت علیهم السلام با رعایت جزئیات طراحی شده تا در هر محیطی بدون مشکل نمایش داده شود. هیچ‌گونه بهم‌ریختگی یا ایرادی در اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل روش های زمینه ساز تربیت فرزند از دیدگاه اهل بیت علیهم السلام وجود ندارد.

تذکر:

در صورت مشاهده‌ی تفاوت در کیفیت، احتمال استفاده از نسخه‌های غیراصلی وجود دارد. نسخه معتبر فایل پاورپوینت کامل روش های زمینه ساز تربیت فرزند از دیدگاه اهل بیت علیهم السلام با دقت توسط تیم طراحی آماده شده است.

همین حالا دانلود کن و با فایل پاورپوینت کامل روش های زمینه ساز تربیت فرزند از دیدگاه اهل بیت علیهم السلام مخاطب‌هات رو تحت تاثیر قرار بده!

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل روش های زمینه ساز تربیت فرزند از دیدگاه اهل بیت علیهم السلام :

مقدمه

تربیت، امری حیاتی و سرنوشت ساز برای بشر میباشد و پایه و مایه هر گونه رشد، حرکت و پیشروی و تداوم آن است. در سایه تربیت است که انسان حال و هوای انسانی و رنگ انسانیت پیدا میکند و از موجودی صرفا زیستی، فردی اخلاقی و انسانی می شود. برنامه های امروز بشر در تربیت انسانها نمیتوانند کارآمد باشند، بدان خاطر که دچار محدودیت و نارساییها هستند. در علم امروزی، آینده نگری، بیش یا کم دچار تعصبات و اسارت عواطف و گرفتار خواسته ها و تمایلات نفسانی است. اصلاح فرزندان در شرایط متحول و پرتلاطم امروزی و نارسایی گوناگون جز از تأسی به پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) امکانپذیر نیست. چنین برنامه ریزی و طراحی در عرصه وجود تنها از آن خداوند است که راه و رسم سعادت بشر را میتواند برنامه ریزی و تدوین کند و از طریق وحی به نماینده خود اعلام کرده است. در این تحقیق سعی بر این است که از طریق ارائه نمونه های عینی تربیتی از رفتار آن بزرگواران از سیره تربیتی اهل بیت(ع) نسبت به فرزندان خویش آشنا شویم.

معنای روش

۱. روش در لغت : روش معادل کلمه انگلیسی «Method»، در لغت به معنای طرز، طریقه، قاعده، شیوه، سبک، رسم، آئین میباشد.[۱]

۲. روش در اصطلاح: روش در اصطلاح نیز به چند معنا از جمله به معانی زیر آمده است:

– راه منظم و سیستماتیک بررسی حقائق و مفاهیم.[۲]

– تعیین طریق انجام فعالیت یک امر.[۳]

– راهی که به منظور دست یابی به حقیقت در علوم باید پیمود.[۴] بعضی روش را اعم از فن و اصل دانسته اند. بعضی نیز اصول را اعم از روش میدانند. «در تحقیقات اجتماعی هر روش یعنی راه و شیوهای که در شناخت پدیدههای اجتماعی اتخاذ میشود از فنونی چند تشکیل میگردد».[۵]

مراد ما در این تحقیق به طور کلی، شامل اصول و روش، هر دو، می شود. تربیت دارای مبانی، اهداف، اصول و روشها است که در این میان اصول و روشها از اهمیت خاصی برخوردار است. روشها در حقیقت مکانیزمها و شیوههای ایجاد یا تغییر رفتار و خصوصیات متربیاند.

روش های زمینه ساز

انسان به سبب اتحاد نفس و بدن در وضعیت های مختلف محیطی در معرض حالات، احساسات و افکار معینی قرارگرفته و از شرایط زمانی و مکانی و اجتماعی تأثیر میپذیرد. برای زدودن پارهای از حالات و رفتارهای نامطلوب و نیز برای ایجاد حالات و رفتارهای مطلوب در انسان، باید به دست کاری شرایط محیطی او پرداخت. انتخاب و تنظیم زمینه ها و شرایط به مثابعاملی(تسهیل کننده) هستند که امکان شکل گیریها و شکل دهیهای مطلوب را بالا میبرد.[۶]

هر جا که امکان لغزشی هست اعم از لغزشهای اخلاقی، عقیدتی و اجتماعی باید از شیوه پیشگیری استفاده شود. طبق روش زمینه ساز، مربی باید به نگاهی بلند پیشاپیش موقعیت هایی را که متربی در آن قرار خواهد گرفت درنظر آورد و آثار موقعیت های مزبور را بر روی او مورد ارزیابی قرار دهد و بر اساس این ارزیابی به طور مقتضی در شرایط اولیه دست ببرد. در زمینه سازی باید به همه جنبه های کودک توجه شود هم به مسائل آموزشی هم به مسائل پرورشی، رسول اکرم(ص) در مورد نخستین تعلیم به کودک فرمودند: (نخستین کلمه ای که بر زبان کودک میگذارید باید کلمه لااله الا الله باشد.[۷]) البته نباید این کلمه را به لقلقه زبان به او یاد داد، بلکه

باید کاری کرد که در اعماق دل و جانش نفوذ کند و به لوازم آن تن دهد و باید آثار وحدت خدا را در موجودات مختلف به او نشان داد. یکی از جنبه های مهم روش زمینه سازی به خصوص در هفت سال اول، تأمین سلامتی بدن کودک و مراقبت از آن است. بیماریهای مختلف در سالهای اولیه میتواند مبدأ آسیب های جدی بدنی و در پی آن روانی شود. عدم خواب کافی، خوراک، بهداشت کودک همه به مقتضای این روش، باید مورد توجه و جبران قرار گیرد.

روشهای زمینه ساز را به دو بخش میتوان تقسیم کرد:

۱. روشهای زمینه ساز قبل از تولد

۲. روشهای زمینه ساز بعد از تولد

روشهای زمینه ساز قبل از تولد

مراد از روشهای زمینه ساز قبل از تولد مواردی است که در ایجاد و تربیت فرزند قبل از تولد و به خصوص از منظر وراثت تأثیرگذار است.

۱. انتخاب همسر

یکی از مسائل تأثیرگذار، خصوصیاتی است که از پدر و مادر به فرزندان منتقل میشود.

پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) قانون وراثت را یک اصل مهم و از سنن تغییرناپذیر الهی میدانند. از این رو آنان در زمان انتخاب همسر به فکر جایگاه مناسب برای فرزند هستند تا از این طریق ویژگیهای خوب و پسندیده به فرزند منتقل شود.

برای نمونه افراد زیادی به انگیزه های مختلف تنها یادگار پیامبر گرامی اسلام(ص) را از وی خواستگاری کردند. پیامبر(ص) با بیان این جمله که «متنظر قضای الهی میمانم» دست رد به سینه هر کدام زد.[۸]

در پاسخ علی ع، پیامبرخدا(ص) فرمود: «یا علی انه قد ذکرها قبلک رجال فذکرت ذلک لها فرایت الکراهه فی وجهها و لکن علی رسلک حتی اخرج الیک؛ یا علی، پیش از تو کسان دیگری نیز فاطمه را از من خواستگاری کردهاند و من خواست آنها را به فاطمه عرضه داشتم، اما کراهت را در چهره او دریافته ام، ولی صبر کن تا باز گردم»[۹] پیامبر(ص) پس از مطرح کردن خواست علی(ع) با دخت گرامی خویش، همین که سکوت و عدم اعراض و کراهت او را دید، با خوشحالی بانگ الله اکبر برآورد و فرمود: «سکوتها اقرارها؛ سکوت زهرا، علامت رضایت و خواست اوست».[۱۰]

درباره گزینش همسر و ملاکهای آن از سوی معصومان تأکید فراوانی شده است، از جمله: «انظر أین تقع نفسک و من تشرکه فی مالک و تطلعه علی دینک و سرک و امانتک؛ نگاه کن که وجود و هستی خود را کجا قرار میدهی و چه کسی را شریک زندگی، محرم راز و امانت دار خود قرار میدهی»[۱۱] پیامبر اسلام ص، درباره معیارهای قابل تشخیص در انتخاب همسر میفرماید: «اذا جاءکم من ترضون خلقه و دینه فزوجوه، إن لاتفعلوه تکن فتنه فی الأرض و فساد کبیر؛ هرگاه خواستگاری برای شما آمد که از خو و دینداریاش خرسند بودید، با او پیوند زناشویی برقرار کنید. اگر از ازدواج سرپیچی کنید، در زمین فساد بزرگ ایجاد میشود.»[۱۲]

اهمیت انتخاب همسر به دلیل تأثیرفوق العاده آن در نسل است زیرا وراثت باعث انتقال خلقیات و ملکات روحی از والدین به فرزندان میگردد به همین جهت در سیره و روش پیشوایان دین به آن توجه شده است.

حضرت علی(ع) پس از شهادت حضرت فاطمه زهرا(ع) هنگامی که قصد ازدواج کرد به سراغ برادر خویش عقیل که در علم انساب تخصص داشت میرود و از او میخواهد همسری را برایش بجوید که از شجاعان زاده شده باشد تا فرزند شجاع و دلیر برایش بیاورد.[۱۳] هم چنین امام سجاد(ع) نیز یکی از بهترین فرزندان امام مجتبی(ع) را بر همسری برمیگزیند و از او باقرالعلوم(ع) متولد میشود. بنابراین اهمیت مسئله انتخاب همسر در سیره ائمه اطهار(ع) روشن است. امام علی النقی(ع) که در سامراء زندگی میکردند بشر بن سلمان را به بغداد فرستادند تا کنیزی پاک طینت را خریداری کنند تا او را به همسری فرزند خویش امام حسن عسکری(ع) در آورند و از او آخرین حجت حق امام مهدی(ع) متولد شد.[۱۴] امیرالمؤمنین(ع) بیشتر دختران خود را به عقد ازدواج برادرزاده هایش فرزندان عقیل مانند حضرت مسلم، عبدالله، محمد و عبدالرحمن درآورد و دخترش حضرت زینب را همسر برادرزادهاش عبدالله بن جعفر نمود. حضرت ابوالفضل با لبابه دختر عبدالله بن عباس ازدواج کرد، چند پسر امام حسن(ع) با دختران امام حسین(ع) ازدواج کردند مانند حسن مثنی که با فاطمه بنت الحسین(ع) ازدواج کرد، عبدالله بن حسن(ع) با سکینه ازدواج کرد.[۱۵] حضرت علی اکبر با دختر عمویش یعنی دختر امام حسن(ع) ازدواج نمود بنابراین اکثر ازدواج امامان و امامزادگان فامیلی بود زیرا افراد شایسته در بنیهاشم فراوان بودند.

۲. آداب معاشرت با همسر

رعایت آداب معاشرت یکی از اموریست که زمینه مناسبی را برای تربیت فراهم میکند. از سیره معصومان(ع) استفاده میشود که چگونگی آمیزش زن و شوهر تأثیری مستقیم در روح و جسم فرزند دارد. پیامبر اکرم(ص) در وصیت خود به حضرت علی(ع) میفرماید: «یا علی لا تجامع امراتک فی اول الشهر و وسطه و آخره فان الجنون و الجذام و الخبل یسرع الیها و الی ولدها؛ یا علی در اول، وسط و آخر ماه با همسرت هم بستر مشو زیرا احتمال جنون، جذام و فساد اعضا و عقل او و فرزندش در این روزها زیادتر است»[۱۶]

ای علی ع! به هنگام آمیزش سخن مگو! بعد از ظهر با همسرت نزدیکی مکن، ای علی ع! با هوس به زنی غیر همسر خود، با زن خویش آمیزش مکن، ای علی ع! هر کس جنب با همسر خویش در بستر باشد نباید قرآن تلاوت کند، ای علی ع! با همسرت نزدیکی مکن، مگر آن که هر کدامتان دستمالی داشته باشید، خود را با پارچه ای مشترک پاک نکنید، ای علی ع! ایستاده با همسرت نزدیکی مکن، ای علی ع! در شب عید قربان با همسرت نزدیکی مکن، ای علی ع! زیر درخت میوه ده با همسرت آمیزش مکن.[۱۷] ای علی ع! بر تو باد آمیزش در شب دوشنبه؛ چرا که اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، حافظ کتاب خدا و خرسند به تقدیر خداوند خواهد بود.[۱۸] در پایان سفارشها پیامبر اکرم(ص) میفرمایند: «یا علی احفظ وصیتی هذه کما حفظتها عن اخی جبرائیل؛ یا علی این وصیت مرا حفظ [و به آن عمل] کن، چنان که من آن را از برادرم، جبرئیل حفظ کردم [و آموختم]»[۱۹]

رعایت آداب معاشرت زمینه مناسبی را برای تربیت فرزند فراهم میکند چرا که چگونگی آمیزش زن و شوهر تأثیر مستقیم در روح و جسم فرزند دارد. ذکر نام و یاد خدا، با وضو و طهارت بودن و دعا کردن قبل از آمیزش، موجب جلوگیری از دخالت شیطان در انعقاد نطفه میشود و نکته دیگری که در حین آمیزش به آن تأکید شده است این بود که آمیزش باید با آرامش قلب و اعصاب راحت صورت پذیرد، تا نطفه بدون اضطراب در رحم قرار گیرد.

۳. تغذیه مادر (روزی حلال)

غذای حلال در هنگام تشکیل نطفه تأثیر عجیبی روی فرزند دارد. در باره انتقال نور زهرا(ع) به حضرت خدیجه ع؛ دستور داده شد که حضرت رسول خدا(ص) از مردم کناره گیری نماید، به همین جهت پیامبر(ص) چهل شبانه روز به کوه حراء رفت.[۲۰] از این گزارش تاریخی استفاده میشود که غذای حلال و حرام تأثیر فوق العادهای دارد.

خوردن غذای حرام نیز دارای آثار سوء فراوان می باشد. چنانچه غذای حرام در شقاوت اولاد تأثیر عجیبی دارد. در روز عاشورا وقتی سنگ به پیشانی امام حسین(ع) زدند، حضرت زینب(ع) پرسید: برادر! مگر خودت را معرفی نکردی؟ فرمود: چرا، خودم را معرفی کرده بودم، اما چون شکم هایشان از حرام پر شده است، حرف حق در آنها تأثیر ندارد.[۲۱]

روشهای زمینه ساز بعد از تولد

بعد از تولد فرزند وظایفی را برای والدین و اطرافیان کودک ایجاب میکند که در این بخش بدان پرداخته شده است:

۱. نگرش به فرزند

در دیدگاه امیرالمؤمنین(ع) پدر و فرزند اتحاد وجودی دارند و جدایی بین آنان نیست. حیات فرزند حیات پدر و مرگ او مرگ پدر به شمار میرود و فرزند اقتدار وجود پدر است به همین خاطر امیرالمؤمنین(ع) خطاب به فرزند عزیزشان امام حسن مجتبی(ع) میفرمایند: «حتی کأن شیئا لو اصابک اصابنی و کأن الموت لو اتاک اتانی؛ اگر درد، رنج یا حادثه ای برای تو پیش آید، گویا برای من پیش آمده است و اگر مرگ به سراغ تو بیاید گویا به سراغ من آمده است»[۲۲] در منطق امیرالمؤمنین(ع) فرزند تمام وجود آدمی و مظهر و نمایشگر اوست از این رو میفرمایند: «وجدتک بعضی، بل وجدتک کلی؛ تو را جزئی از خودم بلکه همه وجود خویش یافتم»[۲۳] ایشان هم چنین میفرماید: «فعنانی من امرک ما یعنینی من أمر نفسی، فکتبت إلیک کتابی هذا، مستظهرا به… ؛ من به کار تو همان توجه را دارم که به کار خویش، و این نامه را به تو نگاشتم تا از آن در تربیتت مدد گیرم»[۲۴]

امیرالمومنین(ع) در این فرمایش نورانی خویش موقعیت و جایگاه فرزند را بیان فرمودند و فرزند را تمام وجود خود و مظهر و نمایشگر خود بیان کردند و بر طبق آن درباره آینده فرزند تصمیم میگرفتند، ائمه اطهار(ع) نسبت به غرایز، روحیات، عواطف، احساسات و نیازهای مختلف فرزندان، آشنایی کامل داشتند و با توجه به این شناخت و درک در همه آن ابعاد برنامه ریزی میکردند. دانستن این که ائمه اطهار(ع) چگونه به استقبال فرزندان میرفتند و چه برنامه هایی را برای آنان تدارک میدیدند بسیار حائز اهمیت است.

۲. پوشش نوزاد (رنگ قنداقه نوزاد)

معصومان(ع) نوزاد را با لباس سفید میپوشاندند و از پوشیدن لباس زرد نهی میکردند.

اسماء بنت عمیس نقل میکند: «فلما ولد الحسن جاء النبی(ص) فقال: یا اسماء هاتی ابنیی؛ فدفعته الیه فی خرقته صفراء فرمی بها البنی(ص) و قال: یا اسماء الم اعهد الیکم ان لا تلقوا المولود فی خرقه صفراء؟ فلففته فی خرقه بیضاء؛ زمانی که امام حسن(ع) متولد شد، پیامبر(ص) به من گفت: اسماء فرزندم را بیاور. من او را در حالی که با پارچه زردی پوشانده بودم به آن حضرت دادم، پیامبر(ص) پارچه زرد را کنار انداخت و به من گفت آیا به شما سفارش نکرده بودم که نوزاد را با پارچه زرد نپوشانید؟ آنگاه پیامبر(ص) امام حسن(ع) را با پارچه سفید پوشاند.»[۲۵]

هم چنین علی بن میثم از پدرش و او نیز از مادرش نقل میکند که: از نجمه مادر امام رضا(ع) شنیدم که میگفت: وقتی امام رضا(ع) به دنیا آمد او را در پارچه سفیدی پیچیدم و به موسی بن جعفر(ع) دادم[۲۶]

در روایات سر آن بیان نشده است، البته امروزه علم روان شناسی تأثیر گذاری این رنگ ها بر کودک را تأیید میکند؛ زیرا رنگ ها دارای خصیصه های خاصی هستند به عنوان مثال رنگ سفید اشاره به صداقت، پاکیزگی، صمیمیت و ملایمت دارد، سفید رنگ خستگی گیر و انرژی بخش است؛ اگر چه تأثیر رنگ لباس بر نوزاد انکار ناپذیر است ولی در نوع کیفیت آن داوری قطعی نمیتوان کرد.[۲۷]

۳. اذان و اقامه در گوش نوزاد

یکی از ابزارهای مهم که خداوند به انسان عطا کرده است، قوت شنوایی است. بیشترین انتقال مفاهیم از این طریق انجام میپذیرد؛ اذان و اقامه که عبارت است از شهادت به توحید، نبوت و امامت و فراخوان به سوی فلاح وخیر عمل، حالتی از آرامش را به شنونده القاء میکند.

در سیره عملی معصومین(ع) آماده است که آنان در گوش نوزادان خود اذان و اقامه میگفتند امام سجاد(ع) میفرمایند: «إن النبی(ص) اذن فی اذن الحسین بالصلاه یوم ولد؛ هنگامی امام حسین(ع) متولد شد پیامبر(ص) در گوش او اذان گفت.»[۲۸] نجمه مادر امام رضا(ع) درباره ولادت فرزندش چنین میگویند: «لما ولد الرضا(ع) ناولته موسی(ع) فی خرقته بیضا فاذن فی اذنه الایمن و اقام فالیسر؛ هنگامی که امام رضا(ع) متولد شد. موسی بن جعفر(ع) او را در پارچه سپیدی پیچاندند، آنگاه در گوش راست او اذان و در گوش چپ اقامه خواند.»[۲۹]

سر اذان و اقامه گفتن در گوش نوزاد در روایت بیان شده است. امام علی(ع) میفرماید: «و لما حضرت ولاده فاطم قال رسول الله(ص) لاسماء بنت عمیس و ام سلمه: احضراها فاذا وقع ولدها و استهل فاذنا فی اذنه الیمنی و اقیما فی اذنه ایسری فانه لا یفعل ذلک بمثله الاعصم من الشیطان؛ زمانی که زایمان حضرت زهرا(ع) فرا رسید. پیامبر(ص) به اسماء بنت عمیس و ام سلمه فرمود: بر بالین حضرت فاطمه(ع) حاضر شوید و وقتی