خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل روحانی شهید سید مجتبی نواب صفوی؛ مربی مبلغان انقلابی (قسمت دوّم)

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل روحانی شهید سید مجتبی نواب صفوی؛ مربی مبلغان انقلابی (قسمت دوّم) :

ح) مقاومت در راه هدف

مقاومت در راه هدف، از دیگر ویژگیهای تبلیغی شهید نواب بود. وی در اسفند ۱۳۳۲ش اعلامیه ای صادر کرد که بر مقاومت در راه امر به معروف و نهی از منکر تأکید نموده، خود را از هر نوع تسلیم و سازش مبرّا دانسته است. در بخشی از آن می خوانیم:

«شنیده ام که برخی از مغرضین یا نادانان که مشمول این آی مقدسه هستند: «وَ إِذا ذُکرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذینَ لا یؤْمِنُونَ بِالآخِرَهِ»؛ «هنگامی که نام خدا به تنهایی برده شود، قلوب کسانی که ایمان به آخرت نیاورده اند، ناراحت می شود.» آری، اینان که از ثبات قدم من در راه خدا و از اینکه زیر بار هیچ سخنی جز سخن خدا نمی روم، ناراحت اند و میل دارند که تابع شهوات آنها بشوم و نمی شوم، تهمتهایی به من می زنند… علناً به من گفتند: پس از تمام شدن امر نفت هم ممکن نیست که احکام خدا را اجرا نماییم و هرچه نصیحت کردم، نپذیرفتند تا روزی که نوشتم: شهوات اینان با اجرای احکام خدا مخالف است و به همین جهت، شمشیر خود ما را به روی ما کشیده اند…

اگر تمام افراد بشر، به استثنای من، به خاطر شهوات دنیا – به فرض محال – دشمنان خدا و محمد و آل محمد(ص) باشند، من به یاری خدا در راه محبت خدا و محمد و آل محمد(ص) با تمام آنها به شدت می جنگم و به یاری خدا پیروز می شوم. «اللّهم انصرنا و ما النصر الا من عندک.»[۱]

ط) جلوتر از زمان

مبلغان انقلابی همیشه جلوتر از زمان خود هستند؛ چراکه نشناختن زمان و مقتضیات آن، از موانع مهم موفقیت است. امام صادق(ع) می فرماید: «الْعَالِمُ بزَمَانِهِ لَا تهْجُمُ علَیهِ اللَّوَابِس؛[۲] کسی که آگاه به زمان خودش باشد، اشتباهات بر او هجوم نیارد.»

عالم زمان شناس باید از رازها، حیله ها و راهکارهای ظالمان و ستمگران آگاه باشد، تا به دام دشمنان نیفتد و در امور مشتبه، حیران و گمراه نگردد. نقشه های آنها را شناخته، دست آنها را از پس وقایع ببیند. شهید نواب صفوی چنین عالمی بود و نه تنها زمان خود را می شناخت؛ بلکه جلوتر از زمانش در حرکت بود.

به اعتقاد همسر شهید نواب صفوی[۳] وی چهره ای کاریزما[۴] بوده که اطرافیانش حاضر بودند خود را برای او و اعتقاداتش به احکام اسلام، قطعه قطعه کنند. وی می گوید: «نواب چهره ای حماسی بود که زندان را به مکتبی تبدیل کرد که بسیاری از افسران و مأموران به فدائیان اسلام پیوستند.» او می افزاید: «شخص نواب تربیت شد مکتب اسلام بود. به دلیل اینکه خودش در بالا ترین راه حرکت می کرد. چند سال در نجف، در حوزه های مختلف درس خواند. علامه امینی صاحب کتاب الغدیر، استاد آقای نواب بود. ایشان گفتند: نواب اول شاگرد من بود؛ اما بعد ها چیزهای بزرگ از روح نواب تراوش کرد که من دیدم دیگر چیزی ندارم به نواب بدهم. نوابغ همیشه بیش تر از سنّشان می دانند و حرکت می کنند. “[۵]

ی) شناخت نقشه های دشمن

مبلغ متعهد باید دشمن شناس باشد و از ویژگیهای آنان آگاهی بیابد، همچنان که امام علی(ع) یکی از ارکان مهم رسیدن به هدف را شناخت دقیق دشمن و نقشه هایش دانسته، می فرماید: «اعْلَمُوا أَنَّکمْ لَنْ تَعْرِفُوا الرُّشْدَ حَتَّی تَعْرِفُوا الَّذِی تَرَکه؛[۶] بدانید که شما به رشد [و کمال] نمی رسید؛ مگر اینکه ترک کنندگان (و مخالفین) را بشناسید.»

شهید نواب صفوی دشمن واقعی را می شناخت و توطئه های آنان را قبل از انجام، خنثی می کرد. اعدام انقلابی مجریان سیاست دشمن، همانند: احمد کسروی، عبدالحسین هژیر، علی رزم آرا و حسین علاء، و طرح اتحاد ملل اسلامی در همین راستا بود.

بعد از رخداد ۲۸ مرداد ۱۳۳۳، از طرف شاه، توسط امام جمع تهران به شهید نواب سه پیشنهاد داده شد. وی صد هزار تومان وجه نقد به همراه داشت تا با قبول پیشنهادش، به نواب بدهد. پیشنهادهای اهریمنی شاه که برای به دام انداختن نواب چیده شده بود، عبارت بودند از:

۱- در یکی از کشورهای اسلامی به عنوان سفیر اعزام گردد؛

۲- منزلی برای وی در نظر گرفته شود و محل جلوس ایشان باشد و ماهی ده هزار تومان حق سفره به ایشان پرداخت شود؛

۳- با همکاری ایشان یک حزب بزرگ اسلامی تشکیل شود و مخارج آن را دربار تأمین کند.

شهید نواب با کمال قاطعیت به این امام جمعه می گوید: «خجالت نمی کشی مرا به درگاه معاویه دعوت می کنی؟» با چنین جوابی، امام جمعه وجه نقد را برداشته، به سرعت می رود. پیش از آن نیز تولیت آستان قدس رضوی(ع) پیشنهاد شده و ایشان رد کرده بود.[۷]

ک) جذب اندیشمندان انقلابی

شهید نواب صفوی برای تبلیغ اسلام انقلابی با مهارتی خاص چنان موجی به راه انداخت که در داخل و خارج کشور صدایش شنیده می شد و در اثر تبلیغات مخلصانه و ماهرانه اش بسیاری از کسانی که بعد از عالمان و مجتهدان و افراد تأثیرگزار جامعه شدند، از او متأثر بودند. آنان نه تنها در کنار او و یا هوادار او شدند؛ بلکه راه و روش و اهداف او را در نیم قرن گذشته پی گرفتند.

با اینکه نواب عمر زیادی نداشت؛ اما علمای سالمند نیز به او احترام گذاشته، قداست، ایمان و شجاعتش را بزرگ می داشتند. عالمانی مانند: شیخ هاشم قزوینی(م ۱۳۸۰)، شیخ مجتبی قزوینی (م۱۳۸۶)، و شیخ علی اکبر الهیان تنکابنی (م۱۳۸۰)، نام او را با شور و گرمی می بردند.

شیخ علی اکبر الهیان، از علمای بزرگ با عمری در حدود ۷۰ سال، در مورد شهید نوّاب می گوید: «اگر من نواب را حضوراً دیده بودم، چه بسا جزو افراد و دست او می شدم.» وی با این سخن به اهمیت فوق العاد دفاع از دین خدا در آن روزگار اشاره می کند.[۸]

ل) تربیت مبلّغان انقلابی

چنان که شهید نواب گفته بود: «به خدا من چنان می میرم که داستان “آمِنَّا بِرَبِّ الغُلَامِ”[۹] زنده شود و از هر قطر خونم یک نواب صفوی به وجود بیاید.» به یمن اندیشه ها و تبلیغات وی هزاران نواب تربیت شد. برخی از آن نیروهای انقلابی عبارتند از شهیدان: سید علی اندرزگو، سید عبدالحسین واحدی، رهبر معظم انقلاب (حفظه الله)، سید محمد واحدی، خلیل طهماسبی، سید حسین امامی، مظفر ذوالقدر، و استاد محمدرضا حکیمی و….

مقام معظم رهبری(حفظه الله) آن سالها نوجوانی بیش نبود و از خاطراتش با سید مجتبی نواب صفوی این گونه روایت می کند:

«آن کسی که در دور جوانی من خیلی روی من اثر گذاشت، در درج اول، مرحوم “نواب صفوی ” بود. آن زمانی که ایشان به مشهد آمد، حدوداً پانزده سالم بود. من به شدت تحت تأثیر شخصیت او قرار گرفتم و بعد هم که از مشهد رفت، به فاصل چند ماه بعد، با وضع خیلی بدی شهیدش کردند.»[۱۰]

و می فرماید: «… در رابطه با مرحوم نواب صفوی، نواب یک سفر آمد مشهد، برای اولین بار، نواب را آنجا شناختیم. فکر می کنم که سال ۳۱ یا ۳۲ بود. ما شنیدیم که نواب صفوی و فدائیان اسلام آمده اند مشهد و در مهدی عابدزاده وارد شده اند. عابدزاده از اینها دعوت کرده بود. یک جاذب پنهانی مرا به طرف نواب می کشاند. بسیار علاقمند شدم که نواب را ببینم. خواستم بروم مهدیه؛ ولی نتوانستم؛ چون مهدیه را بلد نبودم. یک روز خبر دادند که نواب می خواهد بیاید بازدید طلاب مدرس سلیمان خان که ما هم جزو طلاب آن مدرسه بودیم. ما آن روز، مدرسه را آب و جارو و مرتّب کردیم. یادم نمی رود که آن روز جزو روزهای فراموش نشدنی زندگی من بود. مرحوم نواب آمد؛ یک عده هم از فدائیان اسلام با او بودند که با کلاه شان مشخص می شدند. کلاه های پوستی بلندی که سرشان می گذاشتند و با آن مشخص می شدند. اینها هم دور و برش را گرفته بودند و همراه با جمعیتی وارد مدرس سلیمان خان شدند. راهنمایی شان کردیم و آمدند در مدرس مدرسه که جای کوچکی بود، نشستند. طلاب مدرسه هم جمع شدند. هوا هم گرم شده بود. تابستان بود ظاهراً یا پاییز. درست یادم نیست. آفتاب گرمی بود. ایشان هم شروع به سخنرانی کرد. سخنرانی نواب، یک سخنرانی معمولی نبود. بلند می شد می ایستاد و با شعار کوبنده و [با لحنی] شعاری شروع به صحبت می کرد. من محو نواب شده بودم.

خودم را از لابلای جمعیت به نزدیکش رسانده بودم و جلوی نواب نشسته بودم. تمام وجودم مجذوب این مرد بود و به سخنانش گوش می دادم. او هم بنا کرد به شاه و به دستگاه های انگلیس و… بدگویی کردن. اساس سخنانش این بود که اسلام را باید زنده کرد. اسلام باید زنده شود. اسلام باید حکومت کند و این