خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل بیوگرافی شهید آیت الله غفاری(ره)

تبریز که جزو ایالت های نزدیک با روسیه و عثمانی بود، همواره مورد طمع و دخالت اجانب قرار داشت و به عنوان مرکز ایالت آذربایجان ایران سنگر مهمی به حساب می آمد که فتح یا سقوط آن از هر لحاظ حائز اهمیت بود. ازهمین رو روحانیون و آزادیخواهان تبریز و نیز مردم و رجال همواره با دفاع از شمال غربی کشور در مقابل دستیازیهای دو کشور قدرتمند روسیه و عثمانی رسالت مهمی را در راستای دفاع از استقلال و تمامیت ارضی کشور ما برعهده داشتند. آنان در این راه هیچ کوتاهی نورزیدند و شاهد این مدعا، شهدای فراوان آذربایجان در راه حفظ حرمت اسلام و استقلال ایران هستند. یکی از گرانقدرترین شخصیتهای مبارز این خطّه و شهدای مظلوم آن، بزرگ مردی است که شرح کوتاهی از احوال او در سطور بعدی تقدیم شما گردیده است. در آذرشهر تبریز طفلی دیده بر جهان گشود که شهادت، راه و رسم تبارش بود و جد پدری اش مرحوم حاج ملامحسن آذرشهری و هفت تن از اجداد مادری اش جان پاک خویش را بر سر دفاع از اسلام و ایران گذاشته بودند. حسین در تابستان سال ۱۲۹۳ش. دیده پرفروغ خویش را بر جهان پرفتنه و آشوب روزگار گشود تا سالها بعد بازوی پرتوان امام خمینی(ره) برای مبارزه با رژیم ستم شاهی باشد. هرچند سرنوشت جانسوز شهادت او به دست ساواک روح ملت ایران را به شدت آزرد اما یاد و خاطره و یادگارهای اجتماعی او را برای همیشه جاودانه ساخت. مرحوم شهید شیخ حسین غفاری زجرهای جانکاه حکومت پهلوی را به جان خرید اما روی ستمکاران را سیاه کرد و با رشادت و مقاومت خود بر دل سیاه خودکامگان هراس افکند. با این مقدمه کوتاه، ضمن آشنایی مختصر با زندگانی آن مجاهد شهید، یاد و نام او را گرامی می داریم.

آیت الله حسین غفاری در تابستان سال ۱۳۳۵ ق. / برابر با ۱۲۹۳ ش. در آذرشهر تبریز در بخش دهخورقان به دنیا آمد. وی از نوادگان حاج ملامحسن از شخصیتهای علمی و دینی آذرشهر بود که توسط روسها به شهادت رسید. گفتنی است هفت نفر از اجداد مادری شیخ حسین غفاری در مبارزه با بیگانگان به شهادت رسیده اند که آرامگاه همگی آنها هم اکنون در مسجد حسنلوی آذرشهر واقع می باشد.[۱] هنوز یک سال ونیم بیشتر نداشت که از نعمت پدر محروم شد.[۲] در اثر فقدان پدر، فقر بر خانواده سایه گسترد و لذا حسین نیز مجبور شد در دوران کودکی به همراه برادر و خواهر خود، سختی کار در مزرعه را تجربه کند.[۳]

او از همان کودکی علاقه شدیدی به تحصیل داشت؛ چنان که عصرها وقت خود را صرف آموختن الفبا می کرد. وی مقدمات دروس را در زادگاهش در محضر حجت الاسلام میرزامحمدحسن منطقی دهخوارقانی فراگرفت.[۴] زمانی که برادر بزرگش حسن، در جستجوی کار به تبریز می رفت، او نیز از فرصت استفاده کرده، به همراه برادر راهی تبریز شد تا در آنجا تحصیلات خود را ادامه دهد. وی در فرصت زمانی اقامت خود در تبریز، «شرح لمعه»، «اصول» و «کلام» را در حوزه علمیه این شهر فراگرفت و پس از آن که مجبور شد به زادگاه خود بازگردد، بازهم درس را رها نکرد و نزد دایی خود، حاج سیدمحسن میرغفاری آذرشهری، به تحصیل «رساله مکارم شیخ انصاری» مشغول شد.[۵] شیخ حسین در سن شانزده سالگی با دختر استاد خود، آیت الله حاج میرزامقدس تبریزی ازدواج نمود. ثمره این پیوند، پنج فرزند بود که از این میان، سه فرزند او در اثر گرسنگی و بیماری درگذشتند.[۶]

وی نظر به علاقه شدیدی که به تحصیل داشت، از هر فرصتی برای آموختن استفاده می کرد و حتی از فواصل استراحت در میان کار زراعی در این راستا بهره می جست و تا سن سی سالگی بر این منوال به تلاش خود ادامه داد. مرحوم غفاری در سال ۱۳۲۳ ش، علی رغم مشکلات فراوان مالی، برای ادامه تحصیل راهی حوزه علمیه قم شد و در محضر اساتیدی چون آیت الله سیدمحمد حجت کوه کمره ای، آیت الله مرعشی نجفی، امام خمینی و علامه طباطبایی به کسب علم پرداخت.[۷] اقامت او در حوزه علمیه قم یازده سال به طول انجامید و در این مدت از محضر اساتید دیگری چون آیت الله فیض قمی و آیت الله سیدمحمدتقی خوانساری و آیت الله بروجردی بهره برد.[۸] هادی غفاری، فرزند او، در خاطرات خود می نویسد که پدرش مدتی را نیز در حوزه علمیه نجف اشرف حضور یافته و از درس آیت الله حکیم و آیت الله خویی بهره مند شده است.[۹]

آیت الله غفاری در ایام تعطیل حوزه علمیه قم، به زادگاه خود بازمی گشت و در آنجا به فعالیت های مذهبی مشغول می شد.[۱۰] اما در سال های ۳۵-۱۳۳۴ به تهران آمد و در «مسجد الهادی» فعالیتهای اجتماعی و مذهبی خود را پی نهاد.[۱۱] از جمله اولین اقدامات اجتماعی او در تهران می توان به تعطیلی «باغ شارق» اشاره کرد که به مرکز فسق و فجور اشرار تبدیل شده بود. احیای مسجد «شیخ فض