خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل بررسی رابطه استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و هویت دینی کاربران

با فایل فایل پاورپوینت کامل بررسی رابطه استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و هویت دینی کاربران یک ارائه‌ی بی‌نقص بسازید!

پاورپوینتی زیبا و کاربردی:

فایل فایل پاورپوینت کامل بررسی رابطه استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و هویت دینی کاربران شامل ۹۹ اسلاید کاملاً حرفه‌ای و چشم‌نواز است که برای ارائه‌ی مستقیم یا چاپ آماده شده‌اند.

آنچه فایل فایل پاورپوینت کامل بررسی رابطه استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و هویت دینی کاربران را متمایز می‌کند:

• طراحی مدرن و هدفمند: فایل پاورپوینت کامل بررسی رابطه استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و هویت دینی کاربران با ترکیب رنگ‌ها و چیدمان هوشمندانه، به انتقال بهتر مفاهیم کمک می‌کند.
• کاربری راحت و سریع:فایل پاورپوینت کامل بررسی رابطه استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و هویت دینی کاربران بدون نیاز به ویرایش‌های پیچیده، فقط فایل را باز کنید و ارائه دهید.
• کیفیت بالا برای نمایش: همه‌ی اسلایدها با رزولوشن مناسب و ساختاری منظم آماده ارائه هستند.

ساخته‌شده با دقت و استانداردهای بالا:

فایل پاورپوینت کامل بررسی رابطه استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و هویت دینی کاربران با رعایت جزئیات طراحی شده تا در هر محیطی بدون مشکل نمایش داده شود. هیچ‌گونه بهم‌ریختگی یا ایرادی در اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل بررسی رابطه استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و هویت دینی کاربران وجود ندارد.

تذکر:

در صورت مشاهده‌ی تفاوت در کیفیت، احتمال استفاده از نسخه‌های غیراصلی وجود دارد. نسخه معتبر فایل پاورپوینت کامل بررسی رابطه استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و هویت دینی کاربران با دقت توسط تیم طراحی آماده شده است.

همین حالا دانلود کن و با فایل پاورپوینت کامل بررسی رابطه استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و هویت دینی کاربران مخاطب‌هات رو تحت تاثیر قرار بده!

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل بررسی رابطه استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و هویت دینی کاربران :

مقدمه

با فرا رسیدن عصر فناوری های نوین ارتباطی و گـسترش فـراگیر آن که به دنبال خود مفاهیم جدیدی چون واقعیت مجازی و فضای سایبری را به همراه آورد، تغییر و تحولات زیادی در زندگی بشر ایجاد شد و ما را با جهان جدیدی مواجه ساخت؛ جهانی که در آن متفاوت می اندیشیم، می نویسیم، مـی خوانیم، ارتـباط بـرقرار می کنیم و به طور کلی، جهانی که در آنـ مـتفاوت زنـدگی می کنیم.

ورود به این نوع جامعه جدید، همچون مرحله گذار از جامعه کشاورزی به جامعه صنعتی، تمامی جنبه های حیات بشری را تحت تأثیر قرار داده و تـحولاتی عـمیق را در سـاختار جوامع و روابط میان افراد به وجود آورده است؛ بـه گـونه ای که عرصه های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را با انبوهی از فرصت ها و چالش های اساسی روبه رو ساخته است. در سال های اخیر، «شبکه های اجتماعی مـجازی» بـا سـرعتی بی نظیر گسترش یافته اند. پایگاه های مجازی: مای اسپیس (MySpace )، فیس بوک (FaceBook)، فـایوهای (۵hi)، فرندستر (Friendster)، یوتیوب (YouTube)، فیلکر (Flickr)، اورکات (Orkut) و تویتر (Twitter )، مشهورترین این شبکه ها هستند که فضایی جذاب را برای ارتباط شبکه ای در فضای مجازی میان کاربران اینـترنت و عـمدتاً از نـسل جوان، فراهم آورده و در مدت زمانی کوتاه، به سرعت رشد کرده اند؛ به عنوان مـثال، FaceBook بـا توجه به اعلام سایت وکی پدیا تا سپتامبر سال ۲۰۱۱ م، بیش از ۸۰۰ میلیون کاربر فعال دارد. (وکی پدیا، تاریخ مشاهده: ۰۹/۰۹/۱۳۹۰)

یکی از مهم ترین ابعاد زنـدگی انـسان که از این پدیده تـأثیرات عمیقی را پذیرا خواهد شد، بعد هویتی است. هویت، یکی از مهم ترین مسائل جوامع می باشد. بـی گمان، مـی توان گـفت که هویت از نیازهای روانی انسان و پیش نیاز هر گونه زندگی جمعی است.

شاید بتوان گفت، هـویت دینـی از مـهم ترین عناصر ایجادکننده همگنی و همبستگی اجتماعی در سطح جوامع است که طی فرایندی با ایجاد تعلق خـاطر بـه دین و مذهب در بین افراد جامعه، نقش بسیار مهمی در ایجاد و شکل گیری هویت جمعی دارد و به عـبارتی، عـملیات تـشابه سازی و تمایزبخشی را انجام می دهد؛ به طور مثال، دین اسلام و مذهب شیعه، به طور همزمان ضـمن ایجـاد تشابه دینی در بین افراد جامعه ایران، آن ها را از سایر ادیان جدا می سازد.

بیان مسأله

بیل گـیتس رئیس و مـؤسس آمـریکایی شرکت مایکروسافت، معتقد است تحت تأثیر فضاهای مجازی جدید که در آن تلویزیون ها و رایانه ها به یک شبکه هـوشمند جـهانی مرتبط هستند، عناصر رفتاری انسان ها شکل خواهند گرفت و این شبکه ها، ستون فقرات سـاختار اجـتماعی مـا را تشکیل می دهند (کاریزی، ۱۳۸۱: ۳۲۹). اینترنت، این فناوری جدید، جایی بین دو سوی جبرگرایی فنی و سازه اجتماعی قرار دارد و در انواع فـعالیت های آدمـی رخـنه کرده است (پاترشیا، ۱۳۸۲: ۴۰۳ ). اینترنت، شکل و شرایط کنش اجتماعی و تجربه انسانی را در سرتاسر جهان تـعیین مـی کند (کاستلز، ۱۳۸۰: ۱۳ ). هر شبکه اجتماعی، فرهنگ ارتباطاتی خاص خود را دارد؛ یعنی منش و گفتار مخصوص و منحصر به فرد بـرای خـود برگزیده است. البته می توان شبکه هایی را یافت که فرهنگ ارتباطاتی تقلیدی را برای خـود بـرگزیده اند. فرد با عضویت در هر شبکه اجتماعی، درگـیر نـوع خـاصی از فرهنگ ارتباطاتی می شود که شامل مؤلفه هایی چون: بـرخورد، تـکه کلام، اصطلاحات مخصوص، رفتار، تیپ شخصیتی و ظاهری است. بدون تردید، میزان تأثیرپذیری فـرد از این مـحیط، صفر مطلق نخواهد بود. پس هـر شـبکه اجتماعی، هـویت مـطلوب خـود را ترویج می کند. به طور کلی، همه اجـزای یک شـبکه اجتماعی که فرد با آن در تعامل است، در ضمیر ناخودآگاه فرد تأثیر می گذارد. هویت ارتـباطی فـرد نیز چیزی نیست که به ضمیر نـاخودآگاه مرتبط نباشد. نگرش های مـتفاوت از سـوی مخاطبان، سیاستگذاران و دولت مردان به مـقوله شـبکه های اجتماعی و سعی در مسدود و محدود کردن میزان دسترسی به برخی از این شبکه ها در برخی از جوامع از یک سو، و هـم چنین بـروز و شکل گیری تحولات و جنبش های سیاسی و اجـتماعی بـا چـاشنی شبکه های اجتماعی از سـوی دیگـر، این سؤال اصلی را مطرح مـی کند که: شـبکه های اجتماعی چه آثار و پیامدهایی بر هویت کاربران دارند؟

اهداف پژوهش

شناخت رابطه میان ویژگی های فـردی کاربـران با هویت دینی و عوامل دیگری که بـا هـویت دینی در شـبکه های اجـتماعی رابـطه معنا دار دارند، از جمله مـهم ترین اهداف این پژوهش به حساب می آید. هدف کلی این تحقیق، رسیدن به این مسأله است که وجود شبکه های اجتماعی و بـهره گیری، عـضویت و حضور در این شبکه ها، چقدر می تواند هویت دینـی جـوانان اینـ مـرزو و بـوم را دستخوش تغییر کردهـ و بـه سوی زوال یا اضمحلال بکشاند. و این که آیا اصولاً به دلیل چالش هایی که از ناحیه این شبکه ها ممکن است برای جامعه جوان ایران به وجود آید، مـی توان بـه مـقابله با آن برخاست؟ یا باید راه های دیگری را جستجو کرد؟

مفاهیم نـظری: گـروهی از نـظریه پردازان جـدید، مـدعی ظـهور و شکل گیری نوع جدیدی از جامعه اند که با گذشته کاملاً متفاوت است. این عده معتقدند ما اکنون در حال پشت سر گذاشتن «عصر اول رسانه ها» و شاهد «عصر دوم رسانه ها» هستیم (پاستر، ۱۳۷۷: ۷۴ ـ ۷۵). تعاملی بودن، جـمع زدایی، ناهمزمانی، تمرکززدایی، ظرفیت بیشتر و انعطاف پذیری، از جمله مهم ترین ویژگی های وسایل ارتباطی همگانی در دوره کنونی به شمار می آیند (شکر خواه، ۱۳۸۲). این ویژگی ها باعث شده اند که افراد استفاده کننده از ابزارهای نوین، توانایی بالایی در تحول و ایجاد اطلاعات داشـته بـاشند و بدین ترتیب، ابزارهای ارتباطی از حالت یک سویه بودن خارج شده و بیشتر جنبه تعاملی به خود بگیرند.

اینترنت

برای تعریف شبکه های اجتماعی مجازی، ابتدا باید به تعریف مفاهیم شبکه و اینترنت پرداخـت؛ چـون از یک سو شبکه، نقش بنیادی در توصیف جامعه در عصر اطلاعات ایفا می کند و از سوی دیگر، شبکه های اجتماعی مجازی، صورت های تکامل یافته اینترنت است که از درون آن پدیدار شده است. «شـبکه، مـجموعه ای از نقاط اتصال یا گروه های به هـم پیوسـته است. نقطه اتصال یا گره، نقطه ای است که در آن یک منحنی خود را قطع می کند. این که نقطه اتصال چه چیزی است، مشخصاً به نوع شبکه های مورد نظر بستگی دارد.» بـرای مـثال، سیستم های تلویزیونی، استودیوهای تـولید سـرگرمی، مراکز گرافیک رایانه ای، گروه های خبری و دستگاه های متحرک تولید، ارسال و دریافت علایم شبکه جهانی رسانه های جدید هستند که کانون بیان فرهنگی و افکار عمومی در عصر اطلاعات می باشند (کاستلز، ۱۳۸۰: ۵۴۴). به طور خلاصه، می توان مـهم ترین آثـار مثبت و منفی اینترنت در حوزه مسائل اجتماعی و فرهنگی را این گونه برشمرد: تبادل فرهنگی، دسترسی آسان به منابع اطلاعاتی، خارج شدن از انزوا و تفریحات سالم، از جمله مزایا و آثار مثبت اینترنت به حساب می آیند و در مـقابل، تـهاجم فرهنگی، افـزایش شکاف طبقاتی، دسترسی آسان به منابع ممنوع و بی تفاوتی نسبت به ارزش ها، هنجارها و ناهنجاری ها، سیطره زبان انگلیسی و نـقض حقوق اولیه افراد، جزو معایب و آثار منفی اینترنت محسوب می شوند.

شبکه اجـتماعی

رسـانه های اجـتماعی، بنا بر یک تعریف، رسانه هایی برای برقراری تعامل اجتماعی مبتنی بر وب هستند و راهی ارزان و قابل دسترس برای انتشار اطـلاعات از سـوی عموم کاربران. شبکه های اجتماعی را فراتر از گونه ای وب سایت می توان به عنوان رسانه های جدیدی در نـظر گـرفت که در سـاختارهای اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی تغییراتی ایجاد کرده اند. چالش هایی که شبکه های اجتماعی در سال های اخیر با آن ها مـواجه بوده اند، حوزه هایی فراتر از فضای مجازی را تحت تأثیر قرار داده است. شبکه های اجتماعی از سویی بـه عنوان یکی از گونه های رسانه های اجـتماعی، امـکانات تعاملی قابل توجهی برای کاربران اینترنتی فراهم کرده اند و در افزایش مشارکت شهروندان در برخی فرایندها مؤثر بوده اند؛ از سویی، این شبکه ها با آسیب های گسترده ای در حوزه هایی از قبیل: حریم خصوصی، کپی رایت، اعتیاد مجازی، سوء استفاده از کودکان، دزدی اطلاعات و هویت و مـواردی این چنینی مواجه بوده اند. این شبکه ها همچنین عرصه ارتباطات سیاسی را نیز متحول کرده اند. (جعفری، ۱۳۸۹) حمیدرضا ضیایی پرور، پژوهشگر مرکز تحقیقات استراتژیک در مقاله ای که در نشست «شبکه های اجتماعی، فرصت ها و تهدیدها» با عنوان «۳۰ ویژگی شبکه های اجتماعی» در سـال ۸۹ ارائه کرد، این ۳۰ ویژگـی را به شرح زیر برشمرد: هویت، به اشتراک گذاری و یادگیری، بسیج کنندگی و سازماندهی، دوستی، اعتماد، حلقه های مخاطبان، قدرت کندوسازی، استناد و تعمیم، چند رسانه ای، ادغام فناوری ها، پرستیژ، گپ، نقد بی رحمانه، دنبال کردن و دنبال شدن، بـاز انـتشار، خرد جمعی، جهانی بودن (مترجم گوگل)، سرگرمی، سفارشی شدن، جستجو شدن، اطلاع رسانی و خبررسانی، رسانه نسل جوان، رسانه جایگزین، ترکیب با موبایل، شفاف شدن بیش از گذشته، ابتکار و خلاقیت، ساختار دمـکراتیک، قـدرت سرمایه اجتماعی، تحرک اجتماعی و ارتباطات غیررسمی.

هویت

هویت، مفهومی کاملاً پیچیده است که نمی توان به شکل درستی معنای آن را درک کرد. به همین دلیل، از نسبیت خاصی برخوردار است. در پاسخ به پرسش در مورد چیستی هـویت یا ارائه تـعریف مـشخصی از آن، از منظرهای متفاوتی دیدگاه های گوناگونی بـیان شـده اسـت. می توان هویت را آگاهی فرد نسبت به خود دانست که در نتیجه تداوم کنش های فرد به او واگذار نمی شود؛ بلکه فرد باید آن را به طـور پیوسـته در زنـدگی روزمره ایجاد کند و نیز در فعالیت های خویش مورد پشـتیبانی قـرار دهد (گیدنز، ۱۳۷۸: ۸۱). پس از این منظر، هویت چیزی نیست که دفعی و آنی به وجود آمده باشد، بلکه هویت امری است که در گذر زمان هـر شـخص آن را کسـب نموده و بخشی از شخصیت خود را به وسیله آن در معرض نمایش و دید عموم قـرار می دهد یا به عبارت روشن تر، بخشی از شخصیت خود را در معرض قضاوت عمومی قرار می دهد. اگر بخواهیم به معنای لغوی هـویت تـوجه کنـیم، تا حدی می توان به درک صحیحی در این زمینه رسید. در لغت نامه دهخدا، هـویت «تـشخیص » معنا شده است که میان حکما و متکلمان مشهور است (دهخدا، ۱۳۸۱: ۲۰۸۶۶). در فرهنگ معین، ذات باری تعالی، هستی، وجود و بـالاخره آنـچه مـوجب شناسایی شخص باشد، معنا شده است (معین، ۱۳۷۱: ۵۲۲۸ ).

همچنین در فرهنگ آکسفورد، هویت بـه مـعنای چـیستی و کیستی افراد معنا شده است. بنابراین، می توان گفت که هویت در خلأ مطرح نمی شود؛ بلکه در خـصوص هـویت، یک خـود و غیر وجود دارد که از طریق آن فرد دست به شناسایی می زند. با این تعاریف کلی که در فرهنگ لغات در مـورد هـویت ارائه شده، می توان بهترین ملاک برای درک هویت در هر فرد را قرار دادن خود یک فرد در مـقابل غـیر بـیان کرد که در حقیقت، مجموعه ادراکات، اندیشه ها و تفکرات یک فرد از خود و پیرامونش در مقابل دیگر اندیشه ها و ادراکات است. بر این اساس، هـویت عـبارت است از مجموعه خصوصیات، مشخصات فردی و اجتماعی، احساسات و اندیشه های مربوطه که فرد آن ها را از طریق تـوانایی کنـش مـتقابل با خود و یافتن تصوراتی از خویش به دست می آورد و در جواب سؤال «من کسیتم؟» ارائه می دهد. از سوی دیگر، هـویت واژهـ ای است که امروز از نظر واژگانی جایگاه خود را در ادبیات جهان از دست می دهد. از نظر مـفهومی، در مـیان پسـوندها مانند: هویت ملی، فرهنگی و مذهبی، سرگردان است. از نظر تاریخی و جغرافیایی، در معرض تهاجمات جهانی مانند: شـالوده شکنی و فـروریزی و فـروپاشی تمدن ها و روند رو به رشد ایده ها، فناوری ها، اینترنت ها و شاهراه های ارتباطی است. (نکوروح، ۱۳۷۸: ۱) هـویت دینـی، به دلیل ماهیت و محتوایی که دارد، تقریباً مهم ترین بعد هویت است که نقش بسیار تعیین کننده ای در هویت یابی افراد یک جامعه بازی مـی کند. مـی توان ادعا داشت که تقویت این بعد از هویت، موجب دوام و قوام سایر ابعاد آن شود و از سـوی دیگـر، چالش در این حوزه می تواند زمینه ساز بحران در سایر ابـعاد هـویت شـود. این ادعا در جوامعی که دین رکن اساسی اداره آن را مشخص مـی کند، کامـلاً صادق است. سنگ بنای هویت دینی، تعهد و پای بندی است. (شرفی، ۱۳۷۴: ۹۵) از آن جا که در این پژوهش بـرداشت از هـویت، هویت های پیش مدرن (هویت های ذاتی، طـبیعی و غـیر اجتماعی) و هـمچنین هـویت های پسـت مدرن (پاره پاره، بسیار سیال، گفتمانی و ناپیوسته) را شـامل نـمی شود و به نظریه های مدرن نزدیک است، برای تعریف هویت دینی، از نظریه های هویت اجـتماعی تـاجفل و گلارک و استارک استفاده شده است. در تـئوری هویت اجتماعی تاجفل و تـرنر، یک شـخص تنها یک «خودشخصی » ندارد؛ بلکه دارای چـندین خـود است که با چرخه های عضویت گروهی همخوانی دارد. زمینه های متفاوت اجتماعی ممکن است یک شخص را بـه فـکر نمودن، احساس کردن و عمل بر مـبنای «رده خـود» شـخصی، خانوادگی یا ملی اش بـرانگیزاند (Turner et al، ۱۹۸۲). طـبق تعریف این محققان، هویت اجـتماعی، بـرداشت افراد از خود است که از عضویت ادراک شده در گروه های اجتماعی ناشی می شود (Hogg & Vaughan،، ۲۰۰۲). گیدنز تأمل و بازاندیشی در مورد هـویت را مـنحصر به دوران مدرن می داند. در متن چالش های دنـیای مـدرن است که سـنت و طـبیعت، مـرجعیت خود را از دست داده و فرد در یک فـضای آکنده از اطلاعات، پیوسته به تأمل در مورد هستی خویش می پردازد (نش، ۱۳۸۲: ۹۱). با توجه به رویکرد گیدنز مـی توان چـنین گفت که فرد در جریان هویت یابی خود بـه طـور عـام، و هـویت دینـی به طور خـاص، مـوجودی صرفاً منفعل و پذیرنده نیست؛ بلکه به تفسیر هویت خویش می پردازد. این تفسیر بریده بریده و منقطع نیست؛ بلکه از مـقداری ثـبات و اسـتمرار برخوردار است. بر این اساس، می توان دو گونه هـویت دینـی سـنتی و مـدرن را از یکدیگـر مـتمایز کرد.

چارچوب نظری

در این بخش، مهم ترین نظریه های جامعه اطلاعاتی از جمله نظریه های: «جامعه اطلاعاتی به عنوان فراصنعت گرایی؛ دانیل بل»، «اطلاعات، دولت ـ ملت و نظارت؛ آنتونی گیدنز»، «مدیریت و دستکاری اطلاعات، گستره نـوین همگانی؛ یورگن هابرماس » و «جامعه شبکه ای و اطلاعات؛ امانوئل کاستلز» مورد بررسی قرار گرفته است. اما چارچوب نظری این مقاله بر نظریه جامعه شبکه ای مبتنی است که به خوبی ویژگی های فضای ارتباطی جدید مانند: گـمنامی کاربـر، نبود ارتباطات غیر کلامی، جدایی فیزیکی و قابلیت انعطاف جسمانی را تشریح می کند.

در بین نظریه پردازان علم ارتباطات، مانوئل کاستلز یک نویسنده متمایز است. کاستلز، حوزه های: جامعه شناسی شهری، مطالعات سازمانی، مطالعات فضای مـجازی، جـنبش های اجتماعی، جامعه شناسی فرهنگ و اقتصاد سیاسی را در کنار هم مطالعه می کند تا یک تحلیل بین رشته ای از جهان پیچیده رسانه ای شده امروز به دست دهد. وی جلد نخست اثـر خـود را به جامعه شبکه ای اختصاص داده اسـت. کاسـتلز، جامعه شبکه ای را از ویژگی های سرمایه داری متکی به اطلاعات به شمار می آورد. وی جامعه شبکه ای را محصول همگرایی سه فرایند تاریخی مستقل می داند. این سه فرایند عبارت اند از: «انقلاب اطـلاعات» که ظـهور جامعه شبکه ای را امکان پذیر سـاخت، «تـجدید ساختار سرمایه داری و اقتصاد متکی به برنامه ریزی متمرکز