خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل لقمه ‌های حرام و درآمدهای ناپاک

فایل پاورپوینت فایل پاورپوینت کامل لقمه ‌های حرام و درآمدهای ناپاک؛ راهکاری شایسته برای ارائه‌های موفق

اگر به‌دنبال یک فایل ارائه‌ی آماده با کیفیت بالا و طراحی حرفه‌ای هستید، فایل فایل پاورپوینت کامل لقمه ‌های حرام و درآمدهای ناپاک انتخابی مناسب برای شماست. این مجموعه شامل ۵۵ اسلاید استاندارد و دقیق است که با هدف ارتقاء کیفیت ارائه‌های شما تهیه شده‌اند.

دلایل انتخاب فایل فایل پاورپوینت کامل لقمه ‌های حرام و درآمدهای ناپاک:

• طراحی ساختارمند و چشم‌نواز: هر اسلاید با دقت بالا و توجه به اصول طراحی گرافیکی تهیه شده است تا محتوای شما به‌خوبی دیده و درک شود.
• آمادگی کامل برای ارائه: نیازی به ویرایش مجدد نیست؛ فایل فایل پاورپوینت کامل لقمه ‌های حرام و درآمدهای ناپاک آماده‌ی استفاده در کلاس، جلسه یا کنفرانس است.
• سازگاری کامل با پاورپوینت: نمایش صحیح اسلایدها در تمامی نسخه‌های PowerPoint بدون بهم‌ریختگی یا مشکل ظاهری تضمین شده است.

تولید شده با رویکرد حرفه‌ای:

تمامی بخش‌های فایل پاورپوینت کامل لقمه ‌های حرام و درآمدهای ناپاک با هدف ایجاد یک تجربه کاربری روان و بی‌نقص طراحی شده‌اند. جزئیات با دقت بالا تنظیم شده‌اند تا ارائه‌ای حرفه‌ای و تأثیرگذار داشته باشید.

توجه:

تنها نسخه رسمی فایل فایل پاورپوینت کامل لقمه ‌های حرام و درآمدهای ناپاک از کیفیت کامل برخوردار است. نسخه‌های غیرمجاز ممکن است شامل اشکالات طراحی باشند و توصیه نمی‌شود از آن‌ها استفاده شود.

با تهیه فایل فایل پاورپوینت کامل لقمه ‌های حرام و درآمدهای ناپاک، سطح ارائه‌های خود را ارتقاء دهید و مخاطبان خود را تحت تأثیر قرار دهید

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل لقمه ‌های حرام و درآمدهای ناپاک :

تغذیه برای بقای حیات انسان ضرورتی اجتناب ناپذیر است؛ اما در تغذیه دو شرط اساسی حلیت و سلامت می بایست اساس قرار گیرد؛ زیرا حرام به نفس، سپس به بدن زیان می رساند؛ چنانکه ناسالم به بدن سپس نفس آسیب می رساند. بنابراین، لازم است که انسان به طیب و حلال بودن چیزی که می خورد و می نوشد، اهتمام خاص ورزد.

آثار تغذیه طیب از نظر قرآن

واژه طیب در برابر خبیث ناظر به چیزی است که از همه جهات و ابعاد مناسب انسان است. بنابراین، نمی توان آن را محدود به پاکی ظاهری دانست.

بر اساس آموزه های قرآن، انسان باید در تغذیه دقت نظر کرده و طیبات را مورد استفاده قرار دهد و از خبیثات اجتناب ورزد؛ زیرا طیبات چیزهایی است که خدا با توجه به ساختار انسان برای استفاده او آفریده است تا بدون هیچ یا کمترین آثار سوء، بقای انسان را تضمین کند و او را در مسیر بالندگی و رشد یاری رساند و امکان اظهار صفات الهی را در انسان فراهم سازد.

وقتی خدا در قرآن مصادیقی از طیبات را بیان می کند تنها ناظر به مناسبت با بدن نیست که امری را طیب می کند، بلکه مناسبت با نفس و روان نیز مد نظر قرار می گیرد؛ زیرا از نظر قرآن تاثیرات مثبت و منفی طیبات و خبیثات فراتر از تن، روان و نفس آدمی را نیز درگیر می کند، به طوری که مثلا کسی که تغذیه طیب دارد، عمل صالح نیز از او صادر می شود؛ چنانکه خدا می فرماید: یا أَیهَا الرُّسُلُ کلُوا مِنَ الطَّیبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا إِنِّی بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِیمٌ؛ ای پیامبران از پاکیزه ها بخورید و کار صالح و شایسته کنید که من به آنچه انجام می دهید دانایم. (مومنون، آیه )

اینکه خدا در این آیه طیبات را در کنار عمل صالح آورده است، به نوعی به موضوع نسبت تاثیرگذاری طیبات در عمل صالح اشاره می دهد؛ زیرا کسی که چیزهای ناپاک(خبیث) را به کار می برد، به امر آلوده در هر چیزی عادت می کند. بنابراین، انجام کارهای طالح و خبیث نیز برای او امری عادی و معمولی می شود و به سادگی مرتکب اعمال پلید می شود؛ همچنین کسی که به امور طیب و پاکیزه گرایش داشته باشد، به طور طبیعی به عمل صالح به عنوان امری پاکیزه گرایش می یابد؛ زیرا ساختار وجودی او به چنین گرایشی رسیده و شاکله وجودی و شخصیتی او را شکل داده است. شکی نیست که هر کسی براساس شاکله و شخصیت وجودی خود اندیشه و انگیزه خویش را جهت می دهد؛ چنانکه خدا می فرماید: بگو هر کس بر حسب ساختار شاکله شخصیتی و جهات روانی و بدنی خود عمل می کند؛ و پروردگار شما به هر که راه یافته تر باشد داناتر است. (اسراء، آیه )

پس می توان گفت که غذا و تغذیه طیب و خبیث در شاکله شخصیتی و ساختار وجودی هر فرد انسانی تاثیر مثبت و منفی می گذارد و آثار این شخصیت خوب و بد نیز در عمل صالح و طالح خودنمایی می کند. براساس تعالیم اسلام، نقش تغذیه در شکل گیری شخصیت و در نتیجه عمل چنان مهم و اساسی است که بخش عمده آموزه های دستوری و تجویزی اسلام در قالب حلال و حرام ناظر به مسئله تغذیه است. به عنوان نمونه به سبب تاثیرات منفی مسکرات در به خمار بردن عقل، خدا آن را حرام می کند؛ زیرا قوه ادراکی و گرایشی بشر متاثر از خمر در پوششی می رود که دیگر قابل استفاده نیست و عقل، کار ویژه خود را از دست می دهد. این از دست رفتن عقل در پس پوشش خمر تا جایی است که شخص رفتارهای طبیعی خود را از دست می دهد و حتی گاه قادر به مهار قوای جوارحی و اعضا برای حرکت نیست و در رفتار و حرکت تلوتلو می خورد که از آن به سکر و سکاری یعنی مستی یاد می شود.

خدا به صراحت در علت تحریم خمر می فرماید: ای کسانی که ایمان آورده اید! شراب و قمار و بتها و تیرهای قرعه پلیدند و از عمل شیطان هستند. پس از آنها دوری گزینید! باشد که رستگار شوید؛ همانا شیطان می خواهد با شراب و قمار میان شما دشمنی و کینه ایجاد کند و شما را از یاد خدا و از نماز باز دارد، پس آیا شما دست برمی دارید. (مائده، آیات و)

در جایی دیگر نیز می فرماید: درباره شراب و قمار از تو می پرسند؟ بگو: در آن دو، گناهی بزرک و سودهایی برای مردم است ولی گناه آن دو از سود آنها بزرگ تر است.(بقره، آیه ۲۱۹)

از این آیات بروشنی به دست می آید که آنچه ملاک حلیت و حرمت نسبت به مصادیق تغذیه است، همان مصالح و مضار آن چیزها است. در حقیقت خدا چیزی را که مصالح اکثری داشته باشد حرام نمی کند، چنانکه چیزی که دارای مفاسد و مضار اکثری است، حلال نکرده است. به یک معنا می توان گفت که احکام تابع مصالح و مفاسدی است که در متعلق احکام است؛ چنانکه محقق خراسانی صاحب کفایه می نویسد: در احکام ظاهری شرعی ـ مانند احکامی که با اصول عملیه ثابت می شود- مصلحت در خود احکام است نه آنکه از قبل در متعلق وجود داشته باشد، هر چند لزوم مصلحت در متعلق احکام واقعی را بپذیریم. (کفایه الاصول، آخوند محمد کاظم خراسانی، بی تا، ص ۲۵۱)

آنچه در اینجا برای ما اهمیت دارد، این است که احکام حلال و حرامی که برای تغذیه و مصادیق آن بیان شده است، تابع مصالح و مفاسدی است که در متعلق حکم وجود دارد. پس اگر چیز طیب باشد به طور طبیعی حلال و اگر خبیث باشد حرام است.

البته از نظر قرآن، اصولا مالی که از طریق حرام به دست می آید هر چند که به ظاهر طیب باشد، اما در باطن خبیث است و همان آثار بر آن بار می شود؛ زیرا نفس انسان چون نفس حیوان نیست تا گفته شود خوردن یک هندوانه طیب از راه حلال با خوردن آن از غیر حلال هیچ فرقی ندارد؛ زیرا این غذای حرام در نفس انسان اثر خودش را می گذارد؛ زیرا شخص، می داند که از مال حرام تغذیه می کند و نفس با آگاهی از این امر متاثر از تغذیه خواهد بود.

نوع درآمد، تعیین کننده شخصیت و سرنوشت انسان

در فقه اسلامی از کسب های حرامی سخن به میان آمده است که تاثیر بدی بر روند اقتصاد خانواده و تغذیه آنان و همچنین نفس و روان استفاده کنندگان می گذارد. اصطلاح مکاسب محرمه در فقه اسلامی به معنای روش های کسب و کار و درآمد حرام و ممنوع از دیدگاه اسلام است. این بدان معناست که روش درآمدی در اسلام می بایست بر اساس موازین و معیارهای خاص باشد که اگر تحقق نیابد در حقیقت کسب حرام تلقی می شود. به عنوان نمونه خداوند در آیه سوره نساء می فرماید:

ای کسانی که ایمان آورده آید، اموال همدیگر را به ناروا مخورید- مگر آنکه داد و ستدی با رضایت دو طرف، از شما انجام گرفته باشد- و خودتان را مکشید، زیرا خدا همواره با شما مهربان است.از این آیه به دست می آید که هرگونه تصرفی از جمله تصرف در اموال دیگران جز به رضایت دو سویه که از راه تجارت به دست می آید جایز نیست. به نظر می رسد که قرآن می خواهد بگوید که این گونه تصرفات باطل در حقیقت نوعی خودکشی است؛ زیرا انسان با تصرفات باطل و حرام، نفس الهی خود را می کشد و آن را دفن می کند. کسی که با تصرفات باطل و حرام، اموال دیگران را تصرف می کند، در حقیقت شخصیت و در نهایت سرنوشت خود را از میان می برد که مصداق قتل است؛ زیرا نفس در وجود هر انسانی امانتی الهی است. خداوند در برخی از آیات قرآن، از فطرت کشی به عنوان ظلم یاد کرده است؛ چرا که ظلم از عناوینی است که نیازمند دو طرف است که یکی ظالم و یکی مظلوم باشد. پس آن کسی که مظلوم است نفسی غیر از نفس ظالم است؛ یعنی ظالم همان نفس خلقی است که در حق نفس الهی و وجه الهی که امانت در نزد اوست، خیانت می کند و همین خیانت مصداق ظلم است. (آل عمران، آیات و ‍؛ اعراف، آیه )

به هر حال، درآمد انسانی، عامل مهمی در تعیین شخصیت و سرنوشت هر انسانی است. اگر این مکاسب حرام باشد، به طور طبیعی شخصیت او نامتعادل و سرنوشت وی تلخ و دردناک خواهد بود.

در اسلام بر این نکته تاکید می شود که خوراکی انسان می بایست طیب و پاک باشد و لقمه خبیث نباید خورده شود (اعراف، آیه )؛ همچنین باید این لقمه از راه پاک و حلال به دست آید. از این رو دو عنوان طیب و حلال بودن، شرط مهم و اساسی در خوراکی است.

آثار حرام خواری از نظر روایات

در روایات اسلامی از تاثیر حرام خواری در شقاوت ابدی انسان بسیار سخن گفته شده است تا جایی که امام حسین(ع) رفتار و کردارهای زشت حرامیان در کربلا را برخاسته از حرام خواری و لقمه حرام می داند که شکم ها به آن انباشته شده است؛ در روایت است. هنگامی که عمربن سعد سپاهیان خود را برای جنگ با ایشان آماده کرد و از هر سو آن حضرت را در محاصره گرفتند و امام(ع) به سوی دشمن بیرون آمد و آنها را به سکوت دعوت کرد، اما خاموش نشدند خطاب به آنها فرمود: وای بر شما! شما را چه زیان که به من گوش دهی