خرید و دانلود نسخه کامل کتاب The power of tautology : the roots of literary theory

توضیحاتی در مورد کتاب

این مطالعه با تکیه بر متفکرانی مانند ویتگنشتاین، کواین و ون فراسن، با بررسی وضعیت منطقی توتولوژی هایی که نظریه های ادبی را پایه گذاری می کنند، آغاز می شود. اولین نظریه ای که به آن پرداخته شد، مارکسیسم است که ضرورت اقتصادی را به عنوان ریشه همه روابط دیگر در جامعه تعریف می کند. این تعریف با یک تعریف متافیزیکی از کلیت همراه است که امکان داربست مجموعه ای از استنتاج ها را فراهم می کند.

تاریخ گرایی در تحولات اخیر نظریه ادبی، که نمونه آن هایدگر و فوکو هستند، جایگاه مرکزی را اشغال می کند. آنها به ترتیب نمونه هایی از جناح راست و چپ از تمایل به تعریف آنچه در تاریخ رخ می دهد به عنوان محصول تاریخ هستند. هایدگر و فوکو نیز نسخه‌هایی از این باور رایج را نشان می‌دهند که تاریخ را باید نوعی توطئه دید. نمونه دیگر مورد مطالعه ساختارگرایی است که از سوسور تا رولان بارت توسعه یافته است. ساختارگرایی همه فرآورده‌های ذهن انسان را «نظام‌هایی» تعریف کرده است که می‌توان آنها را به نظام زبان تقلیل داد. نام تجاری نظریه روانکاوی لاکان، تعاریف نسبتاً بدیع او از روان را با تعاریف زبان‌شناسی ساختاری ترکیب می‌کند و در نتیجه نظریه‌ای تولید می‌کند که سوژه انسانی را به عنوان تأثیر زبان تعریف می‌کند. ساختارشکنی دریدا بر اساس توطئه توطئه شناسی هایدگر و تعاریف زبان شناسی ساختاری است تا زبان ادبی را به عنوان زبان خودارجاعی ابدی خود زبان خود زبان تعریف کند. اگرچه از نظر مفهومی مقوی است، اما این آخرین نظریه ها احتمالاً پایان تأثیر نظریه ادبی به عنوان یک نظریه کلی کننده فرهنگ انسانی را نشان می دهد.