خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Comparative physiology: invertebrate excretory organs

توضیحاتی در مورد کتاب

Статья. Опубликована в журнале: بررسی سالانه فیزیولوژی، 1967، Т. 29، №. 1. – С. 169-196.

تا یک دهه پیش تحقیقات بر روی اندام های دفعی بی مهرگان تقریباً به طور کامل به نقش آنها در تولید پاسخ های تطبیقی ​​مورد نیاز برای یک رژیم غذایی، یک الگوی فعالیت محدود می شد. و به خصوص یک محیط اسمزی. اما فرآیند تولید ادرار از خون عملاً مورد توجه قرار نگرفت. تا سال 1940 تجزیه و تحلیل فرآیندهای کلیوی فقط در تعداد انگشت شماری مقاله وجود داشت: یکی در مورد ساختار و عملکرد غده شاخ خرچنگ، یکی در مورد فیلتراسیون در نرم تنان، و چهار مورد در مورد ساختار و عملکرد لوله ای و رکتوم در حشرات. ده سال بعد، دقیقاً دو مورد دیگر اضافه شد: تجزیه و تحلیل ترکیب مایع لوله‌ای در نفریدیوم کرم خاکی، و تجزیه و تحلیل «فیلتر» تشکیل‌شده توسط صدف. همه آنها به کلاسیک تبدیل شده اند که تقریباً در هر بررسی دفع بی مهرگان به آنها اشاره شده است، اما این فهرست در مقایسه با خروجی یک سال از کلیه پستانداران رقت انگیز است. یکی از نتایج این بود که می توان سوالات زیادی را در مورد مکانیسم های کلیوی در بی مهرگان فرموله کرد، اما به تعداد کمی می توان پاسخ داد. بررسی مارتین با پایان این دوره مصادف شد. کار تحلیلی فشرده روی لوله حشره Malpighian گزارش شده بود و گزارش های اولیه در مورد عملکرد کلیه در اختاپوس قبلاً ظاهر شده بود. تنها چند سال بعد مقدار قابل توجهی از مواد جدید در بررسی تولید ادرار هیپوتونیک و هیپرتونیک ادغام شد. بسیاری از بررسی های مفید در مورد دفع بی مهرگان از آن زمان به بعد ظاهر شد. اینها شامل یک مونوگراف در مورد تنظیم اسمزی و یونی و همچنین بررسی های محدودتر دفع در نرم تنان، سخت پوستان و کرم های خاکی است. دفع در حشرات به‌خوبی مورد بررسی قرار گرفته است.
حتی جدیدترین بررسی‌ها نیز بر نقش تطبیقی ​​اندام‌های دفعی به‌ویژه در تنظیم اسمزی و یونی تأکید کرده‌اند. مکانیسم‌های کلیوی کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند یا اصلاً مورد توجه قرار نگرفته‌اند. در این بررسی ترتیب استرس معکوس شده است. اهمیت تطبیقی ​​مکانیسم‌های کلیوی در صورت لزوم ذکر خواهد شد، اما یک موضوع ثانویه است. این چیزی بیش از علایق بازبینی کننده را منعکس نمی کند، اما تاکید ساختار و برخی محدودیت های نظرسنجی را دیکته کرده است. یک سازمان فیلتیک به نفع درمان موضعی رد شد، زیرا دومی شباهت های کلی را نشان می دهد که به نظر می رسد در بین بسیاری از گروه های بی مهرگان وجود دارد. تأکید زیادی بر مقالات نسبتاً کمی شده است که با اعضای تنها دو شاخه، بندپایان و نرم تنان سروکار دارند. در مقابل، متانفریدیوم فقط کمی مورد توجه قرار می گیرد و اندام های پروتونفریدی تقریباً نادیده گرفته می شوند. چنین برخورد ناهمواری به دقت نشان دهنده وضعیت فعلی هنر است. هیچ تلاشی برای پوشش کامل ادبیات صورت نگرفته است. انتخاب مقالات بر اساس ارتباط آنها با تجزیه و تحلیل فرآیندهای کلیوی بود. امید است که هیچ مورد مهمی نادیده گرفته نشده باشد.