خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل اشارات شاعرانه (رمضان در نگاه مولوی سعدی و حافظ)

دانلود و استفاده از فایل پاورپوینت کامل اشارات شاعرانه (رمضان در نگاه مولوی سعدی و حافظ) – تجربه‌ای بی‌نظیر در ارائه!

پاورپوینتی شیک و استاندارد:

فایل فایل پاورپوینت کامل اشارات شاعرانه (رمضان در نگاه مولوی سعدی و حافظ) شامل ۱۵ اسلاید طراحی‌شده با دقت بالا است که کاملاً آماده برای ارائه یا چاپ در PowerPoint می‌باشد.

چرا فایل فایل پاورپوینت کامل اشارات شاعرانه (رمضان در نگاه مولوی سعدی و حافظ) گزینه‌ای عالی است؟

• گرافیک حرفه‌ای و جذاب: اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل اشارات شاعرانه (رمضان در نگاه مولوی سعدی و حافظ) با طراحی مدرن و چشم‌نواز، پیام شما را به بهترین شکل منتقل می‌کنند.
• کاربری آسان: ساختار این پاورپوینت به‌گونه‌ای است که استفاده از آن بدون نیاز به تغییرات پیچیده ممکن باشد.
• آماده استفاده: تمامی اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل اشارات شاعرانه (رمضان در نگاه مولوی سعدی و حافظ) از قبل تنظیم‌شده و بدون نیاز به ویرایش، قابل استفاده هستند.

تضمین کیفیت و دقت بالا:

این مجموعه بر اساس بالاترین استانداردهای طراحی ساخته شده است و کاملاً منسجم و بدون اشکال، مناسب برای ارائه‌های حرفه‌ای می‌باشد.

نکته قابل توجه:

برخی نسخه‌های غیررسمی ممکن است تغییراتی داشته باشند. این نسخه اصلی فایل پاورپوینت کامل اشارات شاعرانه (رمضان در نگاه مولوی سعدی و حافظ) با دقت و کیفیت بالا طراحی شده است.

همین حالا فایل فایل پاورپوینت کامل اشارات شاعرانه (رمضان در نگاه مولوی سعدی و حافظ) را دریافت کنید و یک ارائه بی‌نظیر داشته باشید!

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل اشارات شاعرانه (رمضان در نگاه مولوی سعدی و حافظ) :

ماه رمضان همواره یکی از بهترین ماه ها برای مسلمانان بوده است. به ویژه ایرانیان با آداب خاصی از این ماه استقبال کرده و سپس با آن وداع می نمودند. این ماه به علت ویژگی هایی که داشته همیشه مورد توجه بسیاری از شعرا قرار گرفته است و هرکدام، به فراخور حال، در شعر خود از رمضان و آثار آن اگر شده، حتی در یک بیت یادی کرده اند.

مولوی

مولانا، یکی از رمضان ستاترین شاعران تاریخ شعر فارسی است. طوری که از بین شعرا می توان او را پدر رمضان ستایی نام نهاد.

در شعر او ریزترین و ظریف ترین جنبه های ماه مبارک تجلی نموده است. او هم در سلام رمضان شعرهای منحصر به فرد دارد و هم در وداع با رمضان سروده های شکوه مندی به یادگار گذاشته است:

این دهان بستی دهانی باز شد

تا خورندلقمه های راز شد

لب فروبند از طعام و از شراب

سوی خوان آسمانی کن شتاب

گر تو این انبان ز نان خالی کنی

پر ز گوهرهای اجلالی کنی

طفل جان از شیر شیطان باز کن

بعد از آنش با ملک انباز کن

چند خوردی چرب و شیرین از طعام؟

امتحان کن چند روزی در صیام

چند شب ها خواب را گشتی اسیر؟

یک شبی بیدار شو دولت بگیر

*

آمد ماه صیام سنجق سلطان رسید

دست بدار از طعام، مائدجان رسید

جان ز قطیعت برست، دست طبیعت ببست

قلب ضلالت شکست، لشکر ایمان رسید

روزه چو قربان ماست، زندگی جان ماست

تن همه قربان کنیم، جان چو به مهمان رسید

صبر چو ماهی است خوش، حکمت بارد از او

زانکه چنین ماه صبر، بود که قرآن رسید

*

آمد قدح روزه بشکست قدح ها را

تا منکر این عشرت، بی باده طرب بیند

رمضانی که مولانا تجربه کرده است حال و هوایی دیگر دارد. او سیراب از قدح های روزه است و سیر از طعام آسمانی.

دلا در روزه مهمان خدایی

طعام آسمانی را سزایی

در این مه چون در دوزخ ببندی

هزاران در ز جنت برگشایی

مولوی رمضان را جشن می گرفت، همچنان که عید فطر را. نه از آن روی که روزه تمام شده است بل از آن رو که یک حیات جدید در جهانی جدید و با جانی جدید آغاز شده است. عید فطر از چشم انداز اشعار مولوی روز وصال است و باز هم روز خوردن طعام آسمانی

عید بر عاشقان مبارک باد

عاشقان عیدتان مبارک باد

روزه مگشای جز به قند لبش

قند او در دهان مبارک باد

عید آمد که ای سبک روحان

رطل های گران مبارک باد

عید فطر در نگاه مولانا روز کمال است و وصال. روز مشاهده و رویت. روز