خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل پیاده روی اربعین توفیقی عظیم
قیمت اصلی 156,825 تومان بود.87,125 تومانقیمت فعلی 87,125 تومان است.
تعداد فروش: 63
فرمت فایل پاورپوینت
آنتونی رابینز میگه : من در 40 سالگی به جایی رسیدم که برای رسیدن بهش 82 سال زمان لازمه و این رو مدیون کتاب خواندن زیاد هستم.
ارائه‌ی فایل پاورپوینت کامل پیاده روی اربعین توفیقی عظیم – تجربه‌ای خاص و متمایز!
پاورپوینتی حرفه‌ای و متفاوت:
فایل فایل پاورپوینت کامل پیاده روی اربعین توفیقی عظیم شامل ۴۴ اسلاید جذاب و کاملاً استاندارد است که برای چاپ یا ارائه در PowerPoint آماده شده‌اند.
ویژگی‌های برجسته فایل فایل پاورپوینت کامل پیاده روی اربعین توفیقی عظیم:
- طراحی خلاقانه و حرفه‌ای: فایل فایل پاورپوینت کامل پیاده روی اربعین توفیقی عظیم به شما این امکان را می‌دهد که مخاطبان خود را با یک طراحی خیره‌کننده جذب کرده و پیام خود را به بهترین شکل انتقال دهید.
- سادگی در استفاده: اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل پیاده روی اربعین توفیقی عظیم به گونه‌ای طراحی شده‌اند که استفاده از آنها بسیار آسان باشد و نیاز به تنظیمات اضافی نداشته باشید.
- آماده برای ارائه: تمامی اسلایدهای فایل پاورپوینت کامل پیاده روی اربعین توفیقی عظیم با کیفیت بالا و بدون نیاز به ویرایش، آماده استفاده هستند.
کیفیت تضمین‌شده با دقت بالا:
فایل فایل پاورپوینت کامل پیاده روی اربعین توفیقی عظیم با رعایت بالاترین استانداردهای طراحی تولید شده است. بدون نقص یا بهم‌ریختگی، تمامی اسلایدها آماده برای یک ارائه بی‌نقص و حرفه‌ای هستند.
نکته مهم:
هرگونه تفاوت احتمالی در توضیحات ممکن است به دلیل نسخه‌های غیررسمی باشد. نسخه اصلی فایل پاورپوینت کامل پیاده روی اربعین توفیقی عظیم با دقت و حرفه‌ای تنظیم شده است.
همین حالا فایل فایل پاورپوینت کامل پیاده روی اربعین توفیقی عظیم را دانلود کنید و ارائه‌ای حرفه‌ای و تأثیرگذار داشته باشید!
بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل پیاده روی اربعین توفیقی عظیم :
می گویند زیبایی هایش را باید حس کنی؛ با همه وجودت، طعم شیرینش را باید بچشی؛ با تک‌تک سلول هایت و عظمتش را باید درک کنی؛ با تمام احساست. آنجا در مسیر ۸۰ کیلومتری میان نجف و کربلا و در میان ۱۴۵۲ ستون بهشتی اش، چشمِ سَر انگار در تماشای زیبایی ها، ناتوان ترین است. باور نداری، از «اکبر جوان»، هم وطن با صفای روشندل بپرس که توصیف های زیبایش از حال و هوای پیاده روی اربعین، هر آرزومند حرم‌ندیده ای را به یقین می رساند که در راه کربلا باید با پای دل قدم برداشت و از چشم دل برای تماشای زیبایی هایش مدد گرفت. در روزهایی که این زائر نابینا در تدارک سومین سفر پیاده اش به کربلا بود، برایمان از تجربیات و خاطرات شنیدنی اش از این مسیر عاشقی گفت. در روز جهانی «عصای سفید» با این گفت‌وگو همراه باشید.
برای عمل به تهران آمدم، با نابینایی ماندگار شدم
امسال که بگذرد، ۳۳ سال است نور چشم هایش در ظاهر خاموش شده و به جایش شعله پر قدرتی در دلش نورافشانی می کند. مهمان ۴۲ ساله مان وقتی می خواهد از مقطع ورودش به دنیای نابینایی روایت کند، برمی گردد به روزهای کودکی اش و می گوید: «۹ ساله بودم که ضعف بینایی ام شدت گرفت. آن روزها ساکن شهر آستارا بودیم و پدر و مادرم برای درمان تکمیلی چشم هایم، ناچار مرا به تهران آوردند. به امید بهبود، چشم هایم را به دست پزشکان تهرانی سپردند اما در حین عمل، شبکیه چشم هایم آسیب دید و همان میزان از بینایی را هم از دست دادم…!»
داستان کوتاهش برای هر مخاطبی با آه و حسرت همراه می شود، اما از خودش بپرسید، این شرایط را مصلحت الهی می داند. «اکبر جوان» که در تمام این سال ها هم به جای گلایه، در مقابل این تقدیر الهی، سر تسلیم و رضا فرآورده است، مکثی می کند و اینطور ادامه می دهد: «در تهران ماندگار شدیم چون من دیگر باید به مدرسه نابینایان می رفتم. این کار، یک سال در ادامه تحصیلم وقفه انداخت و وقتی هم کنار دانش آموزان نابینا قرار گرفتم، از آنجا که باید خط بریل را یاد می گرفتم، از صفر شروع کردم. اوایل، سخت بود اما به مرور خودم را با شرایط جدید وفق دادم و در ادامه هم هیچ وقت به خاطر نابینایی احساس ضعف نکردم و خودم را از اجتماع کنار نکشیدم. به دانشگاه رفتم و در مقطع کارشناسی رشته علوم اجتماعی فارغ التحصیل شدم و حالا هم ۱۸ سال است با وجود تمام مشکلات موجود، در زمینه اپراتوری مشغول فعالیت هستم.»
خدا دل من و اهالی اداره گذر نامه را به هم گره زد
بحث حرم و زیارت که به میان می آید، تمام صورتش خنده می شود. انگار بخواهد از یک آرزوی برآورده شده یاد کند، با شوق انگشت هایش را در هم قلاب می کند و می گوید: «همیشه، حتی همان موقع که راه کربلا بسته بود، در دلم می گفتم: خدایا یعنی می شود یک روز من هم کربلا را ببینم؟ این اشتیاق وقتی چند برابر شد که فضا برای برگزاری مراسم اربعین فراهم و اخبار پیاده روی اربعین، رسانه ای شد. از آن به بعد در ایام منتهی به اربعین، حال و هوای دیگری داشتم و گوشم فقط به اخبار پیاده روی بود و دلم می خواست کنار زائران باشم.
شاید برای بعضی ها عجیب باشد که من چطور به شرکت در این مراسم فکر می کردم اما من واقعاً هیچ وقت خودم را ناتوان حساب نکرده ام. هوای پیاده روی اربعین هم که به سرم افتاد، با خودم گفتم: وقتی همه می روند، چرا من نروم؟ خلاصه، ۳ سال قبل تصمیمم را برای راهی شدن گرفتم اما مشکل اینجا بود که پاسپورت نداشتم. با اینکه فرصت کمی باقی مانده بود، توکل کردم و به اداره گذرنامه رفتم. آنجا سراغ رییس اداره را گرفتم و به او گفتم: من خیلی برای زیارت، شوق دارم. گذرنامه را هم فقط برای همین هدف می خواهم. می دانم زمان بسیار تنگ است اما کمک کنید از این سفر جا نمانم. کار خدا و عنایت ائمه اطهار (ع) بود که به دل آنها انداخت کارم را درست کنند. این طور بود که به لطف اهالی اداره گذرنامه، ظرف ۴، ۵ ساعت گذرنامه موقتم صادر شد.»
تنها چرا؟! خدا و اهل بیت (ع) همراهم هستند
«هیچ کس از تصمیمم استقبال نکرد. آن موقع هنوز داعش در عراق و سوریه خرابکاری می کرد. به همین دلیل خانواده ام به شدت مخالف کردند و گفتند: مگر می شود همین طور راهی شوی؟ اگر آنجا در کشور غریب اتفاقی برایت بیفتد، اگر گرفتار داعش شوی، تنهایی می خواهی چه کنی؟ گفتم: هرچه خدا بخواهد، همان می شود. اینجا هم که باشم، از یک دقیقه بعد خبر ندارم. آنها را که راضی کردم، نوبت به دوستم رسید. او که مرا تا فرودگاه می رساند، در مسیر تا توانست نصیحتم کرد که؛ نرو، تنهایی سخت است… در جوابش گفتم: تنها نیستم. خدا و اهل بیت (ع) هستند و کمکم می کنند. آنها برایم از هر همراهی بهترند.»
دل زائر روشندل داستان ما راست می گفت؛ کریم ترین ها خودشان طلبیده بودند و خودشان هم در حمایتش سنگ تمام گذاشتند: «تا نجف با هواپیما رفتم. به مسافری که در صندلی کناری نشسته بود، گفتم: ممنون می شوم وقتی رسیدیم، کمک کنید و مرا تا حرم امیرالمؤمنین (ع) برسانید. از آنجا به بعد را خودم می روم. شب به نجف رسیدیم و همان شبانه به حرم رفتیم. وقتی با ازدحام شدید جمعیت زائران مواجه شدیم، همسفرم گفت: الان برویم جایی برای خواب و استراحت پیدا کنیم، فردا صبح می آییم برای زیارت. گفتم: اگر دنبال خواب بودیم که همان ایران هم خواب بود. من برای استراحت‌کردن اینجا نیامده ام. چند شب هم نخوابم، برایم مهم نیست. شما بروید، خیال تان راحت باشد. گفت: نه. آخه شما تنها… گفتم: از اول هم گفتم فقط تا حرم به شما زحمت می دهم.
نیمه شب بود که همسفرم رفت. با خودم گفتم: بگذار آرام آرام قدم بردارم، شاید بتوانم داخل حرم شوم و ضریح امیرالمؤمنین (ع) را زیارت کنم. در آن فشار جمعیت، طول کشید اما بالاخره دستم به ضریح رسید. حس و حالم در آن یکی دو دقیقه، قابل وصف نیست. ذکر لبم در آن زمان کوتاه، شکر خدا و دعا برای فرج امام زمان (عج) و سلامتی رهبر بود.»
پیاده روی مگر به چشم نیاز دارد؟!
«در ترددهایم در کوچه و خیابان های تهران به دفعات به مشکل برخورده ام اما در پیاده روی مسیر نجف تا کربلا هیچ مشکلی برایم پیش نیامد. اصلاً در آن مسیر، لحظه ای تنها و بدون همراه نمی ماندم که بخواهم احساس غربت کنم یا نگران شوم. در آن پیاده روی که بیشتر در خنکای شب انجام می شد، به لطف خدا و کمک ائمه اطهار (ع) دوستان خوبی در کنارم قرار گرفتند و هر بخش از مسیر را همراه گروهی از آنها طی کردم. جالب است بدانید با توجه به اینکه آذری زبان هستم، در بخشی از مسیر هم با چند زائر از کشور آذربایجان دوست و همراه شدم و آنها نقش راهنمای مرا ایفا کردند.»
کربلایی اکبر خوب یاد
- لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.