خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل مصادیق تمسخر

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل مصادیق تمسخر :

توجه به عیوب اشخاص و همه انواع برداشت های منفی از محسنات، می تواند مشمول دایره تمسخر قرار گیرد و لذا محدوده ای وسیع دارد.

به این داستان توجه کنید.

در غزوه تبوک، پیامبر مکرم صلی الله علیه و آله اعلام جمع آوری کمک های عمومی برای تدارک جهاد نمود، هرکسی به قدر توانائی و عشق خود به اسلام، چیزی مرحمت نمود و به حضور حضرت آورد.

یکی از مسلمانان بنام «ابوعقیل یا سالم بن عمیر» زندگی سختی داشت، وی به قصد کمک به جنگ، شب برای کسی آب کشی نمود و بدین وسیله دو من گندم اجرت گرفته بود، نصف آن را برای عیال خویش گذاشت و نیم دیگر را به حضور حضرت رسانید.

کمک وی به ظاهر ناچیز بود امّا از آنجا که نصف تمام دارائی او بود خیلی عظیم شمرده می شد و لذا جای تقدیر و تشکر داشت. از سوی دیگر برخی از مسلمانان که از مکنت مالی قوی تری برخوردار بودند، کمک های گسترده ای به جهاد نمودند.

عده ای ظاهربین، هر دو عده را مورد تمسخر و استهزاء قرار دادند. عمل عده ای که اموال زیادی انفاق کرده بودند، حمل به ریاکاری نمودند. و کار عده ای را چون مؤمن قصه ما، به باد استهزاء گرفتند و گفتند: او می خواهد خودش را جزء کمک کنندگان معرفی کند… او می خواهد با یک من خرما لشکر روم را شکست دهد و…

در همین اثناء آیاتی در وصف تمسخر کنندگان نازل شد و پرده از درون فاسد آنان برداشت و آنها را در صف منافقان قرار داد.

«الَّذِینَ یلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِینَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ فِی الصَّدَقاتِ وَ الَّذِینَ لا یجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ فَیسْخَرُونَ مِنْهُمْ، سَخِرَ اللَّهُ مِنْهُمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ»^[۱]

[کسانیکه از صدقات مومنین مطیع، عیبجوئی می کنند، و آنها را که برای انفاق جز تمام توان ناچیزشان را نمی یابند، تمسخر می نمایند، خدای آنها را مسخره می کند و برای آنها عذاب دردناکی است.]

تمسخر به فقر و تهیدستی نیز از مصادیق بارز تمسخراست. فقر بلائی سخت است و در حدیثی قدسی خداوند خطاب به حضرت ابراهیم علیه السلام می فرماید: به عزّت و جلالم بلائی بدتر از فقر خلق نکرده ام.

اگر کسی به واسطه مصالحی که خدا می داند از نظر معیشت اقتصادی تهیدست باشد به این معنا نیست که در پیشگاه حضرتش مقام و عزتی نداشته باشد بلکه چه بسا پر کاهی از باطن او بر تمام دنیائیان چیره باشد، بنابراین خدای متعال به هیچ وجه اجازه نمی دهد چنین بنده ای به وسیله احدی مورد تمسخر قرار گیرد، و فقر او به عنوان نقص و ایراد وی ذکر شود.

قال الصادق علیه السلام:

«مَنِ اسْتَذَلَّ مُؤْمِناً وَاسْتَحْقَرَهُ لِقِلَّهِ ذاتِ یدِهِ وَلِفَقْرِهِ شَهَّرَهُ اللَّهُ یوْمَ القِیمَهِ عَلی