خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل ادخال سرور در جمع بستگان (از طریق بذله گویی )

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل ادخال سرور در جمع بستگان (از طریق بذله گویی ) :

یکی از روشهای معقول و منطقی در جمع اعضای خانواده، استفاده از لطیفه گویی و بذله گویی است، این سنت پسندیده تا آنجا که مانع درک حقایق (مانع رشد فکری و ارتقای روحی ) نباشد، عامل موثری در جهت تسکین تاءلمات روحی و کاهش فشارهای زندگی است. به علاوه در مواردی، یکی از وسایل تعلیم و تعلم و از عوامل مهم تنبه برای اشخاص عادی است که آنها را به یک حقیقت مسلم متوجه سازد، البته باید حدود و موازین شوخی و بذله گویی را شناخت، در غیر اینصورت گاهی شوخی و بذله گویی سبب انهدام ارزشها و ایجاد نابسامانی در روابط خانواده و اجتماع خواهد شد (مانند افراط در شوخی، بذله گویی های بی هدف، شوخی در حضور دانایان، شوخی با طبقات پست ).

((هنری برگسون )) (Henri Bergrson) فیلسوف فرانسوی می گوید: ((در این دریای متلاطم زندگی روح انسانها به آرامش احتیاج مبرم دارد. این آرامش در کافه ها و کاباره ها به دست نمی آید، بلکه در محیط آرام خانواده ها یافت می شود که جمعی از خویشان و دوستان صمیمی دور هم جمع شوند تا با سخنان شیرین و دلپسند بر محفل انس خود رونق و صفا بدهند تا اینکه موقتا مشکلات زندگی را فراموش کنند)).

الخلق عیال الله فاحب الخلق الی الله من ادخل علی اهل بیت مومن سرورا، ومشی مع اخیه فی حاجته.

مردم روزی خواران خداوندند، هر که بر خانواده مؤ منی شادی وارد کند یا برادر دینی اش برای رفع نیازمندی او راه رود (گام بردارد) دوست داشتنی ترین خلق نزد خداوند است.

عن معمربن خلاد قال: ساءلت ابا الحسن (علیه السلام ) فقلت: جعلت فداک، الرجل یکون مع القوم فیجزی بینهم کلام یمزحون ویضحکون؟ فقال لا باءس ما لم یکن فظننت اءنه عنی الفحش، ثم قال: ان رسول الله کان یاءتیه الاعرابی فیهدی له الهدیه ثم یقول: اءعطنا ثمن هدیتنا، فیضحک رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم ) وکان اذا اغتم یقول: ما فعل الاعرابی لیته اءتانا.

((معمربن خلاد)) گوید: به امام ابوالحسن الرضا (علیه السلام ) گفتم: جانم به قربانت، گاه انسان در مجلسی می نشیند، سپس سخنی به میان می آید که (افراد مجلس باهم ) مزاح می کنند و می خندند، آیا حضور در این جلسه جایز و رواست؟

حضرت فرمود: مانعی ندارد، به شرطی که در بین آنها سخن زشت و رکیکی در میان نباشد.

سپس حضرت فرمود: یک نفر اعرابی نزد رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم ) می آمد و برای آن حضرت هدیه می آورد، او هنوز از جایش برنخاسته بود که می گفت: ای رسول خدا! پول هدیه را لطفا بپردازید. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم ) از سخن او می خندید.

هرگاه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم ) در خود احساس غم و اندوه می کرد، می فرمود: آن مرد عرب چه شد (کجاست )؟ ای کاش می آمد و ما را مسرور می کرد.

قال علی بن موسی الرضا (علیه السلام ): فیما ناجی الله به موسی (علیه السلام ) ان قال: ان لی عبادا ابیحهم جنتی واحکمهم فیها. قال موسی: من هولاء الذین ابحتهم وتحکمهم فیها؟ قال: من ادخل علی مؤ من سرورا.

خداوند متعال در خطاب خود به حضرت موسی (علیه السلام ) فرمود: بندگان خاصی دارم که بهشت خودم را مباح آنها ساخته و اختیار آنان را به ایشان واگذار می کنم. موسی (علیه السلام ) عرض کرد: آنان چه کسانی هستند که بهشت را به آنان مباح و ایشان را مختار کرده ای؟ فرمود: کسانی که شادی در قلب مومن وارد می سازند.

کارگشایی و سعی در رفع گرفتاریهای آنها

عن الرضا (علیه السلام ) قال: من فرج عن مؤ من، فرج الله عن قبله یوم القیامه

هر کسی که مومنی را از رنج و گرفتاری گشایش دهد، خداوند روز قیامت دلش را گشایش دهد.

من فرج عن مؤ من کربه من کرب الدنیا، فرج الله عنه کربه من کرب الاخره.

هر که از مؤ منی گرفتاری ای از گرفتاریهای دنیا را برطرف کند، خدا گرفتاری از گرفتاریهای آخرت را از وی برطرف می نماید.

مرحوم شیخ مرتضی آشتیانی نقل کرده است که پس از درگذشت عالم بزرگوار، مرحوم صدرالعلما تهرانی، او را در عالم رویا دیدم و درباره اوضاع عالم برزخ سؤ ال کردم. وی در جواب گفت: از خانه و منزل نامبارک دنیا بیرون رفتم ولی در عین حال باز هم آرزو دارم به همان دنیای خراب برگردم، آری! آرزو می کنم به دنیا بازگشت کنم و یک عمل ارزنده ای را که مردم از ارزش و عظمت آن غافلند، انجام دهم، خیلی دلم می خواهد که خدای بزرگ همچنان مرا زنده گرداند تا بتوانم همچنان که در دنیا بودم و به مردم خدمت می کردم و در راه اصطلاح کارها و رفع گرفتاریها و نیازمندیهای آنان سعی و کوشش داشتم، باز هم از دل دردمندی، دردی بردارم و از چهره غمناکی، غمی برطرف کنم، زیرا من امروز هیچ عملی را بهتر از کمک و احسان به دیگران و رفع گرفتاریهای نیازمندان سراغ ندارم.

شرایط کارگشایی

لا یتم المعروف الا بثلاث خصال: تعجیله وتصغیره وستره، فاذا عجلته هناءته واذا صغرته عظمته واذا سترته اتممته.

عمل معروف، تکمیل نمی شود مگر با سه شرط: زود انجام دادن، کوچک شمردن و پنهان داشتن. اگر در آن شتاب کنی، آن را گوارا می سازی. هرگاه در نظرت کوچک جلوه کند، آن را بزرگ داشته ای و با پنهان داشتن آن را تتمیم نموده ای.

شرایط کمال کارگشایی

دوری از آفت منت گذاری و بزرگ جلوه دادن خدمت:

عن الیسع بن حمزه، قال: کنت انا فی مجلس ابی الحسن الرضا (علیه السلام ) احدثه وقد اجتمع الیه خلق کثیر یساءلونه عن الحلال والحرام، اذا دخل علیه رجل طوال ادم فقال له: السلام علیک یاابن رسول الله! من محبیک ومحبی آبائک واجدادک علیهم السلام مصدری من الحج وقد افتقدت نفقتی وما معی ما ابلغ به مرحله، فان راءیت ان تنهضنی الی بلدی ولله علی نعمه، فاذا بلغت بلدی تصدقت بالذی تولینی عنک، فلست موضع صدقه، فقال له: اجلس رحمک الله، واءقبل علی الناس یحدثهم حتی تفرقوا، وبقی هو وسلیمان الجعفری وخثیمه وانا، فقال: اتاءذون لی فی الدخول؟ فقال له: یا سلیمان قدم الله امرک، فقام فدخل الحجره وبقی ساعه ثم خرج ورد الباب واءخرج یده من اعلی الباب وقال: این الخراسانی؟ فقال: ها انا ذا فقال: خذ هذه الماءتی دینار واستعن بها فی مؤ نتک ونفقتک وتبرک بها ولا تصدق بها عنی واخرج فلا اراک ولا ترانی.

ثم خرج فقال سلیمان: جعلت فداک! لقد اجزلت ورحمت، فلما ذاسترت وجهک عنه؟ فقال: مخافه ان اری ذل السؤ ال فی وجهه لقضائی حاجته، اما سمعت حدیث رسول الله (صلی الله علیه