خرید و دانلود نسخه کامل کتاب The Still Small Voice: Psychoanalytic Reflections on Guilt and Conscience

توضیحاتی در مورد کتاب

در حالی که خود فروید وجدان را یکی از کارکردهای سوپرایگو می دانست، در صدای هنوز کوچک: تأملات روانکاوانه در مورد گناه و وجدان کاروت استدلال می کند که سوپرایگو و وجدان کارکردهای ذهنی متمایز هستند و بنابراین، چهارمی ساختار ذهنی، یعنی وجدان، باید به نظریه ساختاری روانکاوانه ذهن اضافه شود. او ادعا می کند که در حالی که هم وجدان و هم سوپرایگو از مرحله به اصطلاح پیش ادیپی رشد نوزاد و کودک سرچشمه می گیرند، از هویت های متضاد و اغلب متضاد تشکیل شده اند. هدف اصلی، که اغلب مادر است، ناگزیر از یک سو، پرورش دهنده و تسکین دهنده و از سوی دیگر، ناامید کننده و آزاردهنده است. وجدان در همذات پنداری با پرورش دهنده شکل می گیرد. سوپرایگو در همذات پنداری با متجاوز. یک اصل متقابل در روان انسان وجود دارد: زیرا عشق دریافت شده در پی بازگشت عشق است. برای نفرت، نفرت (قانون تالیون).

مانند فرانتس الکساندر و ساندور فرنسی قبل از او، کاروت وظیفه درمانی را به عنوان ناتوانی سوپرایگو می داند. اما برخلاف اجدادش، او جایگزینی آن را با ایگوی عقلانی پیشنهاد نمی‌کند، زیرا از نظر او، عقلانیت نمی‌تواند منبع ارزش‌ها باشد. او به پیروی از ژان ژاک روسو، ریشه های اخلاق را نه در عقل، بلکه در احساس، در همذات پنداری یا «ترحم» می یابد. با پاسکال، او معتقد است که “دل دلایلی دارد که عقل نمی تواند بداند.” چنین «دلایل قلبی» هسته وجدان را تشکیل می دهد. بر خلاف عذاب‌هایی که سوپرایگوی اهریمنی تحمیل می‌کند که صرفاً از تجاوز به عنوان بهانه‌ای برای انجام آنچه می‌خواهد استفاده می‌کند – تنبیه و عذاب نفس – وجدان، چیزی که وینیکات آن را «ظرفیت نگرانی» می‌نامد، واقعاً از شکست در عشق رنج می‌برد. نویسنده ادعا می کند که ما باید با وجدان بد خود روبرو شویم، گناه واقعی (افسردگی) را بپذیریم و تحمل کنیم، و از طریق پشیمانی، توبه و جبران، آشتی و بخشش را بپذیریم، یا مجبور شویم عذاب گناه لعنتی – آزاردهنده را که توسط سادیست ها تحمیل شده است تحمل کنیم. آزاردهنده و خرابکار درونی، سوپرایگو.

نظر نویسنده این است که در تاریخ بشر، آسیب‌های وارد شده توسط روان‌پرستان مبتنی بر id در مقایسه با آسیب‌هایی که توسط ایدئولوژیست‌های سوپرمن‌محور ایجاد می‌شود، کم است. فروید و روانکاوی متعاقب آن تا حد زیادی سوپرایگو را سفید کرده و در عین حال id، همان «جانور» ادعایی در انسان را اهریمنی کرده است، در حالی که در واقعیت حیوانات به ندرت حیوانی هستند، حداقل نه به شکلی که معمولاً انسان ها هستند. در حالی که روانکاوان از مخرب بودن آن در قلمرو بالینی آگاه هستند، تا حد زیادی ایدئولوژی های سلطه را نادیده گرفته اند – جنسیت گرایی، نژادپرستی، دگرجنس گرایی، طبقه گرایی و کودک گرایی – که از جوامع بی وجدان به ابرخود غیر وجدان درونی می شوند. از هانا آرنت، تری ایگلتون و دیگران، کاروت به طور انتقادی مفاهیم روان‌پریشی و شر را بررسی می‌کند. در فصل آخر، او از یک رویکرد اسطوره‌زدایی، مشروعیت زدایی یا ساختارشکنی به کتاب مقدس به عنوان استعاره دفاع می‌کند، اما رویکردی که با اذعان به اینکه هگل در صادقانه‌ترین حالتش، از انحراف فروید از این رویکرد فرار می‌کند، که نتیجه آن اخلاقی انسان‌گرایانه است که دیگر وجود ندارد. برابر با دین