خرید و دانلود نسخه کامل کتاب Achieving Shared Reality in the Communication Game

توضیحاتی در مورد کتاب

این مقاله تحقیقاتی را در مورد «بازی ارتباطی» (Higgins, 1981a) بررسی می‌کند که دو مجموعه از نتیجه‌گیری را پشتیبانی می‌کند. اولین مجموعه از نتایج به ارتباط به عنوان کنش اجتماعی مربوط می شود: (الف) ارتباط گران خلاصه اطلاعات هدف خود را متناسب با دانش یا نگرش مخاطبان خود نسبت به هدف تنظیم می کنند. یعنی به “واقعیت مشترک” با مخاطبان خود دست می یابند و از این طریق اقدامی اجتماعی انجام می دهند. (ب) انگیزه‌های متفاوت ارتباط‌گیرندگان برای دستیابی به «واقعیت مشترک» با مخاطبانشان بر میزانی تأثیر می‌گذارد که پیام خود را متناسب با مخاطب تنظیم می‌کنند، همانطور که در «فوق تنظیم»، «ضد تنظیم» مشهود است. ، و “عدم تنظیم”. (ج) هنگامی که بین پیام های متوالی در مورد یک هدف تاخیر وجود دارد، ارتباط دهندگان از پیام اول خود برای ساختن پیام دوم خود استفاده می کنند، حتی اگر دو مخاطب ویژگی های متفاوتی داشته باشند. مجموعه دوم نتیجه گیری به این موضوع مربوط می شود که چگونه ارتباط به عنوان کنش اجتماعی معنا ایجاد می کند: (الف) ارتباط گیرندگان از خلاصه پیام های خود در مورد یک هدف به عنوان منبع مستقیم اطلاعات در مورد هدف استفاده می کنند، حتی زمانی که پیام اطلاعات هدف اصلی را تحریف می کند تا مناسب مخاطب باشد. خلاصه پیام به نوبه خود بر حافظه و برداشت خود ارتباط گیرندگان از هدف تأثیر می گذارد. (ب) با افزایش تأخیر از زمان برقراری ارتباط در مورد هدف، استفاده ارتباط دهندگان از پیام خود به عنوان منبع اطلاعات هدف ادامه می یابد یا حتی افزایش می یابد. (ج) پیام‌های ارتباط‌دهنده در مورد هدف متناسب با مخاطبانشان می‌تواند تأثیرات مفید یا مضری بر دقت حافظه و برداشت آنها از هدف داشته باشد.