خرید و دانلود فایل پاورپوینت کامل تشویق به کسب اخلاق دینی

فایل پاورپوینت فایل پاورپوینت کامل تشویق به کسب اخلاق دینی؛ راهکاری شایسته برای ارائه‌های موفق

اگر به‌دنبال یک فایل ارائه‌ی آماده با کیفیت بالا و طراحی حرفه‌ای هستید، فایل فایل پاورپوینت کامل تشویق به کسب اخلاق دینی انتخابی مناسب برای شماست. این مجموعه شامل ۵۸ اسلاید استاندارد و دقیق است که با هدف ارتقاء کیفیت ارائه‌های شما تهیه شده‌اند.

دلایل انتخاب فایل فایل پاورپوینت کامل تشویق به کسب اخلاق دینی:

• طراحی ساختارمند و چشم‌نواز: هر اسلاید با دقت بالا و توجه به اصول طراحی گرافیکی تهیه شده است تا محتوای شما به‌خوبی دیده و درک شود.
• آمادگی کامل برای ارائه: نیازی به ویرایش مجدد نیست؛ فایل فایل پاورپوینت کامل تشویق به کسب اخلاق دینی آماده‌ی استفاده در کلاس، جلسه یا کنفرانس است.
• سازگاری کامل با پاورپوینت: نمایش صحیح اسلایدها در تمامی نسخه‌های PowerPoint بدون بهم‌ریختگی یا مشکل ظاهری تضمین شده است.

تولید شده با رویکرد حرفه‌ای:

تمامی بخش‌های فایل پاورپوینت کامل تشویق به کسب اخلاق دینی با هدف ایجاد یک تجربه کاربری روان و بی‌نقص طراحی شده‌اند. جزئیات با دقت بالا تنظیم شده‌اند تا ارائه‌ای حرفه‌ای و تأثیرگذار داشته باشید.

توجه:

تنها نسخه رسمی فایل فایل پاورپوینت کامل تشویق به کسب اخلاق دینی از کیفیت کامل برخوردار است. نسخه‌های غیرمجاز ممکن است شامل اشکالات طراحی باشند و توصیه نمی‌شود از آن‌ها استفاده شود.

با تهیه فایل فایل پاورپوینت کامل تشویق به کسب اخلاق دینی، سطح ارائه‌های خود را ارتقاء دهید و مخاطبان خود را تحت تأثیر قرار دهید

بخشی از متن فایل پاورپوینت کامل تشویق به کسب اخلاق دینی :

برای اخلاق، دین به ما دو دستور داد یکی اینکه در درون هر کسی فضیلت های اخلاقی نهفته است اینها امانت های الهی اند خدا به عنوان ودیعه در درون ما اینها را نهاد و ما را امینِ این ودایع قرار داد. یک عدّه کارشناس و درون شناس و هویت شناس به نام انبیا (علیهم السلام) فرستاد تا این دفائن درونی را شکوفا کنند به ما ارائه کنند و بهره اش را به ما برسانند؛ این یک کار. دوم اینکه [در فرامین دینی] به ما دستور احتیاط دادند احتیاط که ریشه اش از حائط و احاطه است به این معناست که انسان دور این دینش را دیوار بکشد اگر کسی باغی درست کرد اگر دور این باغ را دیوار نکشد بیگانه حریم این باغ را می شکند وارد می شود میوه اش را هدر می دهد اینکه می گویند فلان شخص [در مسائل دینی] محتاط است یعنی دور دینش را حائط و دیوار کشید اگر باغداری به این فکر نباشد که دور باغش را دیوار بکشد محصول او به دست او نمی رسد اگر خواست از محصولش بهره ببرد که عصاره زحمات اوست اطراف باغش را دیوار می کشد و از این جهت آن باغی که دیوار دارد از آن به عنوان حائط یاد می کنند وگرنه حائط همان دیوار است وقتی به ما گفتند احتیاط کن یعنی دور دینت را دیوار بکش ائمه(علیهم السلام) به این سفارش کردند گفتند: «فخذ بما فیه الحائطه لدینک»[۱] یعنی دور دینت را دیوار بکش تا بیگانه نتواند وارد حریم دینتان بشود و برای اهمیت این مطلب هم به ما فرمودند «أخوک دینک فاحتط لدینک»[۲]یعنی انسان فقط در زندگی یک برادر دارد هیچ کسی برادر او نیست مگر همین یکی و آن دین انسان است فرمود: «أخوک دینک فاحتط لدینک» این «أخوک» خبر مقدم است و این دین، مبتدای مؤخّر است تقدیم این خبر بر این مبتدا برای افاده حصر است یعنی در این روایت حضرت به انسان ها می فهماند انسان! تو یک برادر داری و آن دین توست دور دینت را دیوار بکش که هر کس طمع نکند طوری زندگی کنید که دوستان شما به شما پیشنهاد گناه ندهند حریم بگیرند اینکه گفتند به شما احترام می کنند یعنی حریم می گیرند، وقتی حریم می گیرند که شما دور دینتان را دیوار کشیده باشید نتیجه اینکه انسان یک برادر دارد و آن دین است تنها برادر ما همان دین ماست «أخوک دینک» نه «دینک أخوک»، «فأحتط لدینک» مشابه این تعبیر از وجود مبارک امام رضا(سلام الله علیه) هم رسیده است که حضرت فرمود: «صدیق کلّ امریء عقله»[۳]این چنین نیست که اینکه گاهی خبر مقدم و مبتدا مؤخر است و گاهی نیست بر اساس تفنّن باشد اگر خبری را مقدم داشتند برای یک نکته است اینجا هم در این حدیث نورانی امام رضا (سلام الله علیه) که خبر بر مبتدا مقدم شد برای افاده حصر است یعنی انسان یک دوست دارد و آن عقل اوست عقل همان است که به تعبیر رسول خدا (ص) [در بخش انگیزه زانوی شهوت و غضب را عقال کند و] در بخش اندیشه زانوی وهم و خیال را عقال کند[۴]انسان نه وهّام باشد نه خیال. در قرآن کریم متخیل و امثال ذلک به کار نرفت ولی مختال که از باب افتعال است به کار رفت از این جهت فرقی بین باب افتعال و تفعّل نیست چه بگوییم تخیل چه بگوییم اختیال فرمود خدا انسان مختال را دوست ندارد إِنَّ اللَّهَ لاَ یحِبُّ کلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ[۵]مختال در برابر عاقل است اختیال در برابر تعقّل است خیال در برابر عقل است فرمود خدای سبحان انسان خیال مدار را دوست ندارد انسان عقل محور را دوست دارد اینکه امام رضا(علیه السلام) در آن بیان نورانی فرمود: «صدیق کلّ امریء عقله» همین است این عقل، زانوی وهم و خیالِ چموش و جموح را عقال می کند چه اینکه آن عقل عملی که «عُبد به الرحمن واکتسب به الجنان»[۶] زانوی جموح و چموش شهوت و غضب را عقال می کند عقال، زانوبند شتر جموح است این دو زانوی شتر غیر رام را محکم می بندند که جموحی نکند، «اعقل و توکل»[۷]همین است.

دو کار را خدای سبحان به وسیله قرآن و روایات به ما فهماند، یکی اینکه در درون ما سرمایه ای هست فرمود ما انسان را بدون سرمایه خلق نکردیم یک لوح نانوشته به انسان ندادیم ما آنچه به زیان انسان بود در درون جان او ثبت کردیم آنچه به سود انسان بود در درون جان او ثبت کردیم اینکه فرمود: وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا[۸] یعنی هر چه برای انسان کارآمد بود ما گفتیم و به او الهام کردیم خدای سبحان هم که منزّه از نسیان و عصیان و سهو و خطا و خطیئه است وَمَا کانَ رَبُّک نَسِیاً[۹]انسان هم که این مطلب را با لسان تکوین گرفته پس هم خدای سبحان درست الهام کرده و هم عقل بشر، فطرت بشر، جان بشر این را درست دریافت کرده شیطان که وارد قلب می شود چند منظوره حرکت می کند یکی اینکه دستی به این معدن بزند این فَلَیغَیرُنَّ خَلْقَ اللّهِ[۱۰]را در آنجا پیاده کند یا آن را دفن کند که قَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا[۱۱] تا فتوای فطرت به گوش انسان نرسد انسان از درون خود صدایی نشنود وقتی از درون خود صدایی نشنید از بیرون صداها را بر او تحمیل می کنند هم خیال و وهم را شکوفا می کند هم شهوت و غضب را در بخش عمل گویا می کند چون جلوی فطرت را گرفته است؛ کار شیطان این است که آن دفینه اصیل و اصلی را از یاد ما ببرد. مردان الهی کسانی اند که معدن شناس اند حریم شناس اند احرام شناس اند مُحرِم شناس اند طواف کننده شناس اند اگر ببینند یک حرامی جامه احرام در بر کرده و در دور کعبه دلشان دارد طواف می کند تا ببیند این کعبه چه وقت باز می شود وارد دل بشود فوراً بیدار هستند آن را طرد می کنند إنَّ الَّذِینَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّیطَانِ تَذَکرُوا فَإِذَا هُم مُبْصِرُونَ[۱۲]اگر طواف کننده ای دور قلبش بگردد تا ببیند چه وقت درِ دل باز می شود که او وارد حریم دل بشود اینها متذکر می شوند به یاد خدا می افتند او را می بینند و او را از حریم دل طرد می کنند اینکه فرمود: وَإِمَّا ینزَغَنَّک مِنَ الشَّیطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ[۱۳]یعنی اگر صدای آژیر خطر را شنیدی فوراً برو پناهگاه نه بگو «أعوذ بالله من الشیطان الرجیم» این گفتن، یک ذکر لفظی است ثواب هم دارد تا حدّی هم مؤثر است اما عمده آن رفتن به پناهگاه است آنهایی که زمان دفاع مقدس را درک کردند می دانند وقتی بیگانه می خواست حمله کند رسانه های ایران صدای آژیر خطر را پخش می کردند و معنایش این بود که حمله بیگانه دارد شروع می شود بروید به پناهگاه خب این آژیر خطر به ما می گوید بروید به پناهگاه معنای رفتن به پناهگاه این نیست که کسی در خیابان بایستد بگوید من می خواهم بروم پناهگاه با این لفظ با این گفتار کسی از خطر محفوظ نیست اینکه خدا در قرآن فرمود هر وقت خطر را احساس کردید دیدید در درون شما وسوسه است که فلان کار را انجام بدهید فلان نامحرم را نگاه بکنید فلان حرف را بزنید فلان مال را بگیرید این آژیر خطر است هر وقت این آژیر خطر را احساس کردید بروید به پناهگاه فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ[۱۴]استعاذه یعنی پناه جویی، پناه بردن، وارد پناهگاه شدن خدا هم فرمود من یک پناهگاه دارم همه جایی است و همیشگی است در هم باز است کلید نمی خواهد اینکه فرمود: «کلمه لا إله إلاّ الله حِصْنی فَمن قالها دخل حِصنی و مَن دخل حِصنی اَمِن مِن عذابی»[۱۵]همین است حِصن یعنی دژ یعنی قلعه فرمود من دژبانم این یاء متکلّم نشان می دهد تنها دژبان توحید خود خدای سبحان است البته انبیای الهی، اولیای الهی، فرستاده های الهی، مدبّرات و ملائکه الهی زیرمجموعه فرمان ذات اقدس الهی کمک می کنند اما تنها کسی که دژبان اصلی و اصیل این قلعه است خود خدای سبحان است فرمود: «کلمه لا إله إلاّ الله حِصْنی» اگر کسی آن را عارفاً و عاقلاً و معتقداً بگوید و وارد این قلعه بشود از خطر محفوظ است اگر به ما فرمودند: وَإِمَّا ینزَغَنَّک مِنَ الشَّیطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ استعاذه کن یعنی برو به پناهگاه نه اینکه بگو «أعوذ بالله من الشیطان الرجیم» این «أعوذ بالله من الشیطان الرجیم» گفتن ذکر است عبادت است ثواب دارد اما کار آن پناهگاه رفتن را نمیکند بنابراین این خطرها را قرآن کریم گوشزد کرد و این راه های اخلاقی را هم به ما فرمود، فرمود مسائل اخلاقی بر شما تحمیل نیست خواسته شماست (یک) ما این خواسته را در درون شما به ودیعت نهادیم (دو) انبیا را هم فرستادیم که این را شکوفا کنند «یثیروا لهم دفائن العقول»[۱۶] (سه) عالمان دین را هم وارثان انبیا قرار دادیم که حرف انبیا را یاد بگیرند باور کنند عمل کنند به شما منتقل کنند در راستای شکوفا کردن همین گوهرها (چهار) اینکه فرمود علما ورثه انبیایند[۱۷]فقها ورثه انبیایند وارثان انبیایند میراث مهمّ انبیا همین «یثیروا لهم دفائن العقول» است که جامعه را به عقلانیت برساند آدم عاقل نه بیراهه می رود نه راه کسی را می بندد آدم عاقل نه به خود خیانت می کند نه به جامعه و دین خیانت می کند این کار رسمی انبیا(علیهم السلام) است عالمان دین که این مطالب را یاد گرفتند و عمل کردند، در اثاره دفائن عقول وارثان انبیایند یعنی زمینه شناس اند گوهرشناس اند آن گوهر را از درون دل استخراج